Καθώς πλησιάζει ο Δεκαπενταύγουστος, ο νους και η καρδιά όλων στρέφονται στη Μητέρα του Χριστού. Είναι η γιορτή που κάθε χωριό και πόλη γεμίζει με πανηγύρια, καμπάνες και προσευχές. Κι αν η Παναγία θεωρείται η προστάτιδα όλης της Ελλάδας, υπάρχει μια γωνιά του τόπου μας που την έχει αφιερώσει ολοκληρωτικά σ’ Εκείνη ο Άθως, το Περιβόλι της Παναγίας.
Λένε πως ήταν λίγο μετά την Ανάσταση του Χριστού, όταν η Παναγία ταξίδευε με τον Απόστολο Ιωάννη για να επισκεφθεί τον φίλο τους Λάζαρο στην Κύπρο. Η θάλασσα, όμως, είχε τα δικά της σχέδια. Ένα ξαφνικό μπουρίνι φούσκωσε τα κύματα και ο άνεμος άλλαξε την πορεία του μικρού τους πλοίου. Το σκάφος παρασύρθηκε, πάλεψε με τα νερά και τελικά βρήκε καταφύγιο σε μια άγνωστη, άγρια ακτή.
Ήταν η χερσόνησος του Άθω. Όταν η Παναγία πάτησε το πόδι της στην αμμουδερή ακτή, στάθηκε για λίγο σιωπηλή. Γύρω της υψώνονταν καταπράσινα βουνά, τα νερά ήταν διάφανα, κι ένας αέρας γαλήνης αγκάλιαζε τον τόπο. Η ομορφιά και η ησυχία την συνεπήραν. Σήκωσε τα μάτια στον ουρανό και προσευχήθηκε:
-Υιέ μου, χάρισέ μου αυτόν τον τόπο, να είναι δικός μου.
Τότε, μια θεϊκή φωνή αντήχησε από τον ουρανό:
«Ας είναι αυτός ο τόπος η κληρονομιά και ο κήπος σου, ένας παράδεισος και καταφύγιο σωτηρίας για όσους ζητούν να σωθούν».
Κι έτσι έγινε. Από εκείνη τη στιγμή, ο Άθως έγινε το Περιβόλι της Παναγίας. Κανένα άλλο θηλυκό ον δεν θα πατούσε εκεί, ώστε να παραμείνει η ίδια η Βασίλισσα του τόπου. Το άβατο αυτό παραμένει αναλλοίωτο μέχρι σήμερα, μοναδικό στον κόσμο.
Με τους αιώνες, ο Άθως έγινε πνευματικό κέντρο της Ορθοδοξίας. Ήδη από τον 4ο αιώνα υπήρχαν ερημίτες που ζούσαν στα δάση και τις σπηλιές του, ενώ τον 10ο αιώνα ιδρύθηκαν τα πρώτα μοναστήρια, με πρώτο τη Μεγίστη Λαύρα το 963 μ.Χ. Ακολούθησαν η Μονή Βατοπεδίου, η Μονή Ιβήρων και πολλές άλλες, όλες υπό την προστασία της Παναγίας. Οι ιστορίες θαυμάτων είναι αναρίθμητες: εικόνες που μιλούν, δακρύζουν, προειδοποιούν για κινδύνους και προστατεύουν τους μοναχούς και τους προσκυνητές.
Κάθε Δεκαπενταύγουστο, το Περιβόλι της Παναγίας αντηχεί από τις καμπάνες και τους ύμνους. Οι πλαγιές του Άθω γεμίζουν από τη γαλήνη της προσευχής και η ευχή όλων είναι μία: να συνεχίσει η Παναγία να απλώνει την προστατευτική της σκέπη πάνω από τον τόπο και τον κόσμο.
