Έναν άνθρωπο που ένωσε τη θεολογία με την τέχνη
Ο Χρυσόστομος Σταμούλης, καθηγητής και πρόεδρος του Τμήματος Θεολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, έφυγε ξαφνικά από τη ζωή σε ηλικία 61 ετών, μετά από έμφραγμα του μυοκαρδίου, ενώ βρισκόταν σε συνέδριο στη Ρόδο. Η απώλειά του αφήνει δυσαναπλήρωτο κενό στον χώρο της θεολογίας, της εκπαίδευσης και της μουσικής δημιουργίας.
Η πορεία της ζωής του
Γεννημένος το 1964 στην Άφυτο Χαλκιδικής, ο Χρυσόστομος Σταμούλης αφιέρωσε τη ζωή του στην αναζήτηση και διάδοση της θεολογικής γνώσης αλλά και στη δημιουργική έκφραση μέσα από τη μουσική. Σπούδασε θεολογία στα πανεπιστήμια Θεσσαλονίκης, Βελιγραδίου και Durham Αγγλίας, και το 1989 αναγορεύτηκε διδάκτορας Θεολογίας του Α.Π.Θ.
Η ακαδημαϊκή του πορεία τον οδήγησε στη διδασκαλία Δογματικής, Συμβολικής Θεολογίας και Φιλοκαλικής Αισθητικής, ενώ παράλληλα υπηρέτησε ως επισκέπτης καθηγητής σε Σουηδία και Λίβανο, ανοίγοντας γέφυρες διαλόγου με τη διεθνή θεολογική κοινότητα.
Ο συγγραφέας και στοχαστής
Η συγγραφική του παραγωγή είναι πλούσια και πολυεπίπεδη, με έργα που ξεχωρίζουν για τη θεολογική τους εμβάθυνση και τον στοχαστικό τους χαρακτήρα. Από το «Θεοτόκος και ορθόδοξο δόγμα» έως το «Έρωτας και θάνατος. Δοκιμή για έναν πολιτισμό της σάρκωσης», ο Σταμούλης αναζήτησε τη σύνθεση μεταξύ θεολογίας, φιλοσοφίας και πολιτισμού. Τα έργα του μεταφράστηκαν και μελετήθηκαν διεθνώς, αναδεικνύοντας την ελληνική θεολογική σκέψη σε παγκόσμιο επίπεδο.
Ο μουσικός και συνθέτης
Με παράλληλες μουσικές σπουδές, από το 1991 διηύθυνε τη Χορωδία και Ορχήστρα Νέων «Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος» Θεσσαλονίκης, συνεργαζόμενος με σημαντικούς Έλληνες και ξένους δημιουργούς. Στη σύνθεση μπήκε το 1998 με το έργο «Λιταία Πύλη», ενώ ακολούθησαν μουσικές για ντοκιμαντέρ, ορχηστρικά θέματα και τραγούδια, όπου συνδύασε τη βυζαντινή παράδοση με σύγχρονα ακούσματα.
Ο άνθρωπος
Πέρα από την επιστημονική και καλλιτεχνική του πορεία, ο Χρυσόστομος Σταμούλης υπήρξε σύζυγος και πατέρας δύο παιδιών, οικογενειάρχης με βαθιές ρίζες στη Χαλκιδική και με σεβασμό στις αξίες της αγάπης και της πίστης.
Η παρακαταθήκη του
Η ζωή του υπήρξε μια συνεχής μαρτυρία για το πώς η θεολογία δεν περιορίζεται στη θεωρία, αλλά διαπλέκεται με την τέχνη, τον πολιτισμό και την καθημερινότητα. Ο Σταμούλης κατόρθωσε να μιλήσει για το ιερό μέσα από το κάλλος, για την πίστη μέσα από την πράξη, και για την Ορθοδοξία ως ζωντανή παράδοση που εμπνέει και καθοδηγεί.
Η απώλειά του βυθίζει στη θλίψη τον ακαδημαϊκό και καλλιτεχνικό κόσμο, αλλά και όλους όσους είχαν την τύχη να τον γνωρίσουν προσωπικά. Ωστόσο, το έργο του θα συνεχίσει να φωτίζει γενιές νέων ανθρώπων, θεολόγων και καλλιτεχνών.
Αιωνία του η μνήμη.
