Στο Νάχαλ Κομέν, κοντά στο Κιριάτ Γκατ του νότιου Ισραήλ, αρχαιολόγοι αποκάλυψαν ένα σπάνιο εργαστήριο παραγωγής λεπίδων από πυριτόλιθο, χρονολογημένο στην απαρχή της Πρώιμης Εποχής του Χαλκού (περ. 3300 π.Χ.). Οι λεπίδες, κοφτερές και ομοιόμορφες, χρησιμοποιούνταν για δρέπανα και μαχαίρια και φέρουν το χαρακτηριστικό «γυάλισμα» από επαφή με φυτικό υλικό.
Η ανακάλυψη περιλαμβάνει εκατοντάδες λάκκους, έτοιμες λεπίδες, πυρήνες και στάδια παραγωγής, υποδηλώνοντας οργανωμένη, τυποποιημένη βιοτεχνία από εξειδικευμένους τεχνίτες. Η προέλευση του πυριτολίθου από 15 χλμ. μακριά μαρτυρά δίκτυα ανταλλαγών, ενώ η συγκέντρωση «αχρησιμοποίητων» λεπίδων μπορεί να συνδέεται με τελετουργικές πρακτικές.
Το εύρημα φωτίζει μια κοινωνία που ήδη εμφάνιζε στοιχεία αστικοποίησης και ιεραρχίας δεξιοτήτων, στην ίδια γη που αργότερα θα μνημονευτεί στη βιβλική παράδοση. Μέρος των ευρημάτων εκτίθεται στο Εθνικό Κέντρο Αρχαιολογίας στην Ιερουσαλήμ.
