Γράφει η Σουζάνα Καζάκα
Η Χαλκιδική μπήκε δυναμικά στη φετινή τουριστική περίοδο και, σε μια από τις πιο πολυαναμενόμενες παρεμβάσεις, ενισχύθηκαν ουσιαστικά τα αστυνομικά τμήματα της περιοχής. Η παρουσία της Τροχαίας και των υπόλοιπων υπηρεσιών είναι εμφανής σε κεντρικές αρτηρίες, παραλιακούς δρόμους και πολυσύχναστες ζώνες, με ελέγχους που δείχνουν ότι η αστυνόμευση επέστρεψε σε ρυθμούς υψηλής σεζόν.
Ωστόσο, πίσω από την εύλογη ικανοποίηση για την αυξημένη ασφάλεια, αναδείχθηκαν σοβαρά κενά στη νομοθεσία ιδιαίτερα όσον αφορά στην επιβολή προστίμων και διοικητικών κυρώσεων σε αλλοδαπούς τουρίστες.
Το πρόβλημα κορυφώθηκε όταν αφαιρέθηκαν πινακίδες κυκλοφορίας από οχήματα επισκεπτών εξωτερικού, οι οποίοι βρέθηκαν ξαφνικά μπροστά σε μια αδιέξοδη και χρονοβόρα γραφειοκρατία. Ολόκληρες οικογένειες, με παιδιά και αποσκευές, κατέφθαναν με ταξί στα αστυνομικά τμήματα, προσπαθώντας να καταλάβουν πώς μπορούν να φύγουν από τη χώρα — ή απλώς να συνεχίσουν τις διακοπές τους. Η ταλαιπωρία ήταν διπλή: αφενός η διαδικασία αποδείχθηκε περίπλοκη και αργή, αφετέρου το κόστος για επιπλέον διαμονή, μετακινήσεις και ακυρωμένα σχέδια ανέβηκε κατακόρυφα.
Το ερώτημα που τίθεται —και με ένταση— είναι: γιατί δεν προβλέπεται διαφοροποίηση στην επιβολή των διοικητικών μέτρων στους επισκέπτες από το εξωτερικό; Θα μπορούσε, για παράδειγμα, να ισχύει τσουχτερό πρόστιμο άμεσης πληρωμής, με την υποχρέωση εξόφλησης πριν την αναχώρηση από τη χώρα. Όχι όμως η καθήλωση του οχήματος για εβδομάδες, με εμπλοκή προξενικών αρχών, χωρίς σαφή και γρήγορη διέξοδο.
Ναι στην αστυνόμευση, λένε οι πολίτες και οι επαγγελματίες της περιοχής αλλά με αναλογικότητα και κοινή λογική. Γιατί άλλο είναι να τιμωρείς παραβάσεις και άλλο να καταδικάζεις οικογένειες σε “ομηρία” μέσα στον τόπο διακοπών τους, δημιουργώντας αρνητική εμπειρία που ταξιδεύει πολύ γρηγορότερα από τα διαφημιστικά φυλλάδια του τουρισμού.
Η ενίσχυση της ασφάλειας είναι μια σημαντική κατάκτηση για τη Χαλκιδική, και αξίζουν συγχαρητήρια στις υπηρεσίες που εργάζονται σκληρά. Όμως τώρα είναι η στιγμή να ζητηθεί και νομοθετική προσαρμογή, ώστε να μην καταλήγουν οι καλές προθέσεις να παράγουν… προβλήματα.
Γιατί αν δεν γίνει αυτό, κινδυνεύουμε να χάσουμε κάτι πολύτιμο: την εμπιστοσύνη του επισκέπτη, που για να επιστρέψει, πρέπει να έχει φύγει με τις καλύτερες εντυπώσεις όχι με το αυτοκίνητο ακινητοποιημένο και το διαβατήριο στα χέρια της πρεσβείας.
