«Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα τα ίδια μένουν», λέει ο Νίκος Παπάζογλου σε κάποιους στίχους ενός τραγουδιού του που στην προκειμένη περίπτωση ταιριάζουν απόλυτα με τις κυβερνήσεις, οι οποίες αν και έρχονται και παρέρχονται, δυστυχώς ο ίδιος δρόμος παραμένει. Τι και αν περάσανε και ξανά περάσανε πολιτικοί και πολιτικοί, τι και αν οι άνθρωποι ήταν νέοι και γέρασαν, τι και αν τα λόγια έκαναν βρόντο, η κατάσταση στην Ε.Ο. Μουδανιών-Σιθωνίας εδώ και μισό αιώνα είναι η ίδια και χειρότερη.
Συγκεκριμένα ο δρόμος Μουδανιών-Σιθωνίας γιορτάζει τα 50 του έτη, χωρίς ουδεμία ουσιαστική παρέμβαση από τη δεκαετία του ‘70 έως και σήμερα. Ένας δρόμος που δέχεται όλο τον όγκο του οδικού τουρισμού των Βαλκανίων, των επισκεπτών της Χαλκιδικής και των ντόπιων κατοίκων. Ένας δρόμος στενός, απαιτητικός και διπλής κατεύθυνσης. Ένας δρόμος που έχει τη δική του ιστορία, γραμμένη με αβεβαιότητα, υπομονή, επικινδυνότητα, τροχαία ατυχήματα και αίμα. Ένας δρόμος που δικαίως έχει χαρακτηριστεί ως «δρόμος καρμανιόλα».
«Πώς είναι δυνατόν η Χαλκιδική που είναι ένας άκρως τουριστικός νομός να έχει αυτή την οδική υποδομή;», αναρωτιούνται και βροντοφωνάζουν κάτοικοι και επισκέπτες, οι οποίοι αντί να βλέπουν έργα και πράξεις, γερνούν και μεγαλώνουν με κούφιες υποσχέσεις.
Αλήθεια, για ποιον λόγο μέχρι σήμερα δεν έχει γίνει καμία ουσιαστική παρέμβαση και καμία υλοποίηση στο τμήμα της Ε.Ο. Μουδανιών-Σιθωνίας; Οι διαδόσεις και οι συνεχείς επαναλήψεις για μελέτες και μελέτες έγιναν πια καραμέλα με τους Σίθωνες να νιώθουν ουραγοί, από πλευράς υποδομών και δη συγκοινωνιακών έργων, όταν μάλιστα προσφέρουν τα μέγιστα στην Εθνική Οικονομία.
Μέχρι να “περπατήσουν” οι οριστικές μελέτες κατασκευής νέου δρόμου γιατί δεν έγινε έστω η διαπλάτυνση στον υφιστάμενο δρόμο Μουδανιών-Σιθωνίας, όπως συμβαίνει σε άλλες περιοχές της Ελλάδος;
Όσον αφορά βέβαια τους ανισόπεδους κόμβους (4) που προβλέπονται σε τμήμα 700 μέτρων της Νικήτης και που ίσως βελτιώσουν εν μέρη την μεγάλη ταλαιπωρία που υφίστανται ντόπιοι και επισκέπτες για να περάσουν το φανάρι της Νικήτης, αυτό που απαιτείται και σύμφωνα με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου Σιθωνίας που Λήφθηκε το 2018 είναι η παράκαμψη της Νικήτης στις παρυφές της. Αυτή είναι η βέλτιστη, μοναδική και ουσιαστική λύση την οποία επιδοκιμάζουν και επιζητούν όλοι οι Σίθωνες.
Η Σιθωνία “βράζει”. Είναι ανάγκη περισσότερο από ποτέ οι “κούφιες υποσχέσεις”, “τα φρου φρου και τα αρώματα” να μετουσιωθούν σε έργα και η ταλαιπωρία όλων των πολιτών να πάψει να υφίστανται.
Η Σιθωνία διψάει για ένα ασφαλή, σύγχρονο και προσβάσιμο δρόμο.
Η αναβάθμιση του οδικού δικτύου της, είναι απόλυτη και επείγουσα αναγκαιότητα.
Η Χαλκιδική και το απαρχαιωμένο οδικό δίκτυο της πρέπει επιτέλους να αποτελέσουν παρελθόν.
