Γράφει η Σουζάνα Καζάκα
Το βράδυ της 10ης Ιουλίου 2019, η Χαλκιδική έζησε μία από τις πιο φονικές και βίαιες καταιγίδες στην ιστορία της. Μέσα σε 15 μόνο λεπτά, η φύση μεταμορφώθηκε σε ανελέητο εχθρό, σαρώνoντας τα πάντα στο πέρασμά της και αφήνοντας πίσω της επτά νεκρούς, δεκάδες τραυματίες και εικόνες βιβλικής καταστροφής.
Το χρονικό της τραγωδίας
Ήταν μια ασυνήθιστα ζεστή και ήσυχη νύχτα. Ξαφνικά, λίγο μετά τις 21:30, ο ουρανός σκοτείνιασε, και χωρίς προειδοποίηση, η καταιγίδα χτύπησε με τρομακτική ένταση. Ισχυροί άνεμοι που ξεπερνούσαν τα 10 μποφόρ, χαλάζι, καταρρακτώδης βροχή και συνεχείς ηλεκτρικές εκκενώσεις μετέτρεψαν τη νύχτα σε κόλαση.
Οι περιοχές που επλήγησαν περισσότερο ήταν η Νέα Ποτίδαια, η Σωζόπολη, τα Νέα Πλάγια, η Νέα Καλλικράτεια και τα παράλια του Δήμου Νέας Προποντίδας.
Συγκλονιστικές μαρτυρίες
“Η καταιγίδα φαινόταν να έρχεται από την Κατερίνη. Οδηγούσα προς Χαλκιδική και δεξιά μου ο ουρανός είχε ανοίξει – αστραπές και κεραυνοί ασταμάτητοι, κάθε δευτερόλεπτο φώτιζαν το τοπίο λες και είχε ξημερώσει. Αντικείμενα εκσφενδονίζονταν μπροστά σου, δεν έβλεπες να οδηγήσεις. Η διαγράμμιση του δρόμου ήταν η μόνη σου σωτηρία. Κόρνες, αυτοκίνητα σταματημένα, εφιαλτικές στιγμές. Ήταν σαν σκηνή από ταινία καταστροφής. Μόνο που ήταν αληθινή.”
“Ακούστηκε ένας θόρυβος και ξαφνικά… black out. Η φύση μιλούσε. Τεράστια δέντρα έπεφταν και τρικλίζαν σαν γίγαντες στο σκοτάδι. Μια αποκοσμη βοή πλημμύρισε τα πάντα. Ήταν σαν να έσκισε τη σιωπή ο ίδιος ο τρόμος.”
Οι περιγραφές αυτές αποτυπώνουν με ανατριχιαστική ακρίβεια το χάος και τον πανικό που επικράτησε.
Ανθρώπινες απώλειες και καταστροφές
Ο απολογισμός της θεομηνίας ήταν τραγικός. Επτά νεκροί, ανάμεσά τους δύο παιδιά και πέντε τουρίστες από Ρωσία, Ρουμανία και Τσεχία. Πάνω από 120 τραυματίες. Καταστροφές σε εκατοντάδες σπίτια και επιχειρήσεις. Εκατοντάδες ξεριζωμένα δέντρα, πεσμένες κολώνες της ΔΕΗ και εκτεταμένες διακοπές ρεύματος και νερού.
Η κυβέρνηση κήρυξε άμεσα τη Χαλκιδική σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, με τον τότε υπουργό Προστασίας του Πολίτη Μιχάλη Χρυσοχοΐδη να μεταβαίνει στην περιοχή. Ολόκληρο το βράδυ, δυνάμεις του ΕΚΑΒ, της Πυροσβεστικής και του Στρατού έδιναν μάχη για διασώσεις και απεγκλωβισμούς.
Η επόμενη μέρα και τα διδάγματα
Η επόμενη ημέρα αποκάλυψε το μέγεθος της καταστροφής, με την τουριστική Χαλκιδική να μοιάζει με ζώνη πολέμου. Τα σημάδια της καταιγίδας παρέμειναν για μήνες ορατά.
Η τραγωδία αυτή υπήρξε σημείο καμπής για την Πολιτική Προστασία, φέρνοντας στην επιφάνεια την ανάγκη για έγκαιρη προειδοποίηση, σχέδια εκκένωσης και θωράκιση των υποδομών έναντι της νέας πραγματικότητας που φέρνει η κλιματική κρίση.