Το μυστηριακό «Κρύο Φρέαρ» της Κρυοπηγής
Στην καρδιά της Κασσάνδρας, ανάμεσα σε πεύκα και πλατάνια, αναβλύζει εδώ και αιώνες η κρύα πηγή που έδωσε το όνομά της στο χωριό: το «Κρύο Φρέαρ». Η πέτρινη βρύση του 1937 εξακολουθεί να ρέει δροσερό νερό, παραμένοντας σημείο αναφοράς για τους ντόπιους και κρυμμένο μυστικό για όσους αγαπούν τη φύση και την ιστορία.
Θρύλοι και παραδόσεις
Στην τοπική παράδοση, η πηγή δεν είναι απλώς ένα μέρος για να ξεδιψάσεις· είναι ένας χώρος φορτισμένος με μυστήριο και μακραίωνους θρύλους.
-
Οι νεράιδες του φεγγαριού
Οι παλιοί λένε πως τα καλοκαιρινά βράδια, όταν η πανσέληνος φωτίζει τα νερά και τα φύλλα των δέντρων τρεμοπαίζουν στο αεράκι, εμφανίζονται νεράιδες γύρω από τη βρύση. Χορεύουν σιωπηλά και όποιος σταθεί να τις παρακολουθήσει, λένε, κινδυνεύει να μείνει μαρμαρωμένος από την ομορφιά τους. -
Η λάμια και ο φύλακας δράκος
Μια παλιότερη αφήγηση μιλά για μια λάμια που κατοικούσε στην πηγή και φύλαγε τα νερά της. Οι χωρικοί πίστευαν πως μπορούσε να κλέψει τη φωνή ή τη σκιά όσων πλησίαζαν απρόσεκτα. Άλλες διηγήσεις αναφέρουν έναν μαύρο δράκο, φύλακα της πηγής, που έπρεπε να ξεγελαστεί για να μπορέσουν οι άνθρωποι να χρησιμοποιήσουν το νερό χωρίς φόβο. -
Το νερό που σε καλεί πίσω
Σύμφωνα με την παράδοση, όποιος πιει από το «Κρύο Φρέαρ» είναι είτε ευλογημένος είτε καταδικασμένος να επιστρέψει ξανά στην Κρυοπηγή. Το νερό της πηγής θεωρείται δεσμός με τον τόπο, ένα αόρατο τάμα που σε καλεί πίσω.
Ο τόπος και η μνήμη του
Η Κασσάνδρα, γνωστή στην αρχαιότητα ως «Φλέγρα», συνδέεται με τη Γιγαντομαχία, τη μεγάλη μάχη των Ολύμπιων θεών με τους Γίγαντες. Το μυθολογικό αυτό υπόβαθρο δίνει ακόμη μεγαλύτερη δύναμη στις παραδόσεις της πηγής, σαν να είναι έτοιμη να φιλοξενήσει νέες μυστικές ιστορίες κάθε φορά που το νερό της κυλά.
Οι παλιοί θυμούνται ότι σε γάμους και γιορτές, οι κοπέλες κατέβαιναν με στάμνες στη βρύση, τραγουδώντας δημοτικά για «βρύσες μαλαματένιες» και «νερά κρυστάλλινα». Λένε πως το ίδιο το νερό τραγουδούσε μαζί τους, χαρίζοντας καλοτυχία και ευλογία.
