Γυναίκες της Ιερισσού: Οι αφανείς κτίστριες του ναού του Αποστόλου Παύλου
Μια πέτρινη εκκλησία μέσα στο πράσινο έξω από την Ιερισσό κρύβει μια σπάνια ιστορία αγάπης, πίστης και γυναικείας αυταπάρνησης. Ο σημερινός ναός του Αποστόλου Παύλου, γνωστός και ως “αγίασμα”, δεν είναι απλώς ένα ακόμη εκκλησάκι της περιοχής. Είναι έργο ψυχής, φτιαγμένο κυριολεκτικά με τα χέρια των γυναικών της Ιερισσού.
Ήταν λίγο μετά τον καταστροφικό σεισμό του 1932 όταν η παλιά εκκλησία του Αγίου Παύλου είχε καταρρεύσει. Χρόνια αργότερα, με πρωτοβουλία του Μητροπολίτη και τη ζωντάνια της χριστιανικής νεολαίας της εποχής, μια ομάδα περίπου 80 γυναικών και κοριτσιών, με καθοδηγήτρια την αείμνηστη δασκάλα κα Στέλλα Ζαμπούνη-Κουντούρη, ανέλαβε να αναστηλώσει το εκκλησάκι.
Με δικά τους μέσα, κουβαλώντας κορμούς και υλικά από το λιμάνι, δημιουργώντας θεατρικές παραστάσεις και εράνους για να συγκεντρώσουν χρήματα, οι γυναίκες της Ιερισσού έστησαν από την αρχή τον ναό του Αποστόλου των Εθνών. Δεν υπήρχε δρόμος, μόνο ένα μονοπάτι και όμως, η θέληση, η αλληλεγγύη και η πίστη ήταν το θεμέλιο αυτής της προσπάθειας.
Η δασκάλα θυμάται:
«Κουβαλούσαμε πέτρες μεγάλες, σακιά με τσιμέντο και ασβέστη, και τραγουδούσαμε στο δρόμο χωρίς να πούμε “κουραστήκαμε”. Το εκκλησάκι είναι απλό, καθαρό, γεμάτο δέος και ταπείνωση. Μνημονεύω με συγκίνηση την κυρία Αθηνά και την κυρία Ευαγγελία, που βοηθούσαν παντού σαν κοριτσάκια».
Η εκκλησία ολοκληρώθηκε και στέκει ακόμα εκεί, χαμηλόφωνη και περήφανη. Στον ακρογωνιαίο λίθο της έχει χαραχτεί η ημερομηνία αποπεράτωσης. Είναι το μοναδικό “επίσημο” σημάδι του μεγάλου άθλου των γυναικών αυτών.
Ας θυμηθούμε και ας τιμήσουμε τη μνήμη αυτών των γυναικών που με τόσο κόπο κατασκεύασαν τη σύγχρονη, δωρικής αισθητικής αλλά όμορφη εκκλησία του Αγιάσματος του Αποστόλου Παύλου.
Πηγή: Κύτταρο Ιερισσού – Μαρτυρία της κας Στέλλας Ζαμπούνη Κουντούρη
