Ένα από τα πιο παράδοξα φαινόμενα της σύγχρονης αγοράς εργασίας αποτυπώνεται στη Χαλκιδική, όπως καταγράφει το Xalkidikipolitiki: την ώρα που η ανεργία έχει πέσει στο 9%, ολόκληροι κλάδοι και ειδικά ο τουρισμός στενάζουν από έλλειψη προσωπικού.
Η τάση αυτή δεν είναι καινούργια. Ξεκίνησε πριν από περίπου τέσσερα με πέντε χρόνια στον αγροτικό τομέα, επεκτάθηκε στον τουριστικό και πλέον καλύπτει σχεδόν όλο το εύρος των επιχειρήσεων του νομού. Τους θερινούς μήνες, η κατάσταση φτάνει στο αποκορύφωμα: η απασχόληση κινείται σε εξαιρετικά υψηλά επίπεδα και το φαινόμενο της ανεργίας είναι σχεδόν μηδενικό.
Οι επιχειρήσεις αναζητούν, οι εργαζόμενοι επιλέγουν
Μιλώντας στο Xalkidikipolitiki, ο προϊστάμενος της ΔΥΠΑ Πολυγύρου Σάββας Ανδρεάδης, υπογράμμισε πως «οι εγγεγραμμένοι άνεργοι στο νομό επιζητούν εργασία σε 12μηνη βάση, με σταθερότητα, σε μεγάλες επιχειρήσεις και με καλές αποδοχές, πάνω από το κατώτατο».
Ο ίδιος επισημαίνει ένα ακόμα σημαντικό πρόβλημα που δυσχεραίνει την πλήρωση των θέσεων εργασίας: τις μετακινήσεις. «Μεγάλο πρόβλημα αποτελούν οι μετακινήσεις στο νομό Χαλκιδικής, που είναι νομός ουσιαστικά χωρίς συγκοινωνιακή διασύνδεση», σημειώνει χαρακτηριστικά. Είναι γεγονός πως οι μεγάλες αποστάσεις λειτουργούν αποτρεπτικά στην εύρεση εργασίας και οι περισσότερες αναζητήσεις θέσεων γίνονται σε ακτίνα 30 περίπου χιλιομέτρων από τον τόπο διαμονής του υποψήφιου εργαζόμενου.
Το ταμείο ανεργίας και η «χαμένη» σεζόν
Παρά την αυξανόμενη τουριστική ανάπτυξη και τις διαρκώς αυξανόμενες ανάγκες των επιχειρήσεων, πολλοί εργαζόμενοι δεν επιστρέφουν σε εποχική εργασία. Οι λόγοι είναι δύο: πρώτον, η πανδημία ώθησε πολλούς να αναζητήσουν μόνιμη και σταθερή απασχόληση. Δεύτερον, η νομοθετική αλλαγή στο επίδομα ανεργίας λειτούργησε αποτρεπτικά.
Μέχρι τα μνημόνια, οι εποχικοί υπάλληλοι ειδικά στη Χαλκιδική λάμβαναν πεντάμηνο ταμείο ανεργίας. Σήμερα, το επίδομα έχει μειωθεί στους τρεις μήνες, με επιπλέον περιορισμούς (πλαφόν στον αριθμό ημερών ανεργίας τα τελευταία τρία χρόνια), που το καθιστούν λιγότερο ελκυστικό για τους εργαζόμενους του κλάδου.
Οι κλάδοι που στενάζουν
Σε ξενοδοχεία, εστίαση, καταλύματα και υπηρεσίες σερβιρίσματος, οι θέσεις δεν καλύπτονται παρά μόνο όταν βρεθεί τυχαία διαθέσιμος εργαζόμενος. Ειδικά μέσω ΔΥΠΑ, η ζήτηση δεν συναντά προσφορά και το πρόβλημα ανακυκλώνεται κάθε σεζόν.
Η έλλειψη συγκοινωνιών, η μετακίνηση από απομακρυσμένες περιοχές και η αναντιστοιχία των προσδοκιών σε αμοιβές και διάρκεια εργασίας δυσκολεύουν τη σύζευξη εργοδοτών και εργαζομένων.
Το αποτέλεσμα: χιλιάδες θέσεις μένουν ακάλυπτες, όχι γιατί δεν υπάρχει δουλειά αλλά γιατί δεν υπάρχουν χέρια για να την κάνουν.
