Ο ιδιοκτήτης δεν πτοήθηκε. Μπορεί οι αρμόδιες αρχές να του πέρασαν κορδέλα στον χώρο να του έδωσαν διορία πέντε ημερών για να απομακρύνει ομπρέλες και ξαπλώστρες μπορεί να μπήκε μέχρι και σφραγίδα 48ωρης αναστολής λειτουργίας όμως εκείνος συνέχισε ακάθεκτος. Κι ενώ το κατάστημα υποτίθεται πως έπρεπε να παραμείνει κλειστό εκείνος συνέχισε να πουλά ποτά και καφέδες με κλειστή ταμειακή μηχανή.
Η υπόθεση ξεκινά με την καταγγελία για κατάληψη άνω των 2,5 στρεμμάτων αιγιαλού. Η Κτηματική Υπηρεσία και οι λιμενικοί έσπευσαν χαρτογράφησαν κατέγραψαν σφράγισαν. Η πλατφόρμα MyCoast είχε ήδη ενεργοποιηθεί με την περιοχή να φιγουράρει στις πρώτες θέσεις των καταγγελιών σε όλη τη Χαλκιδική.
Σύμφωνα με καταγγελίες παραθεριστών και επικοινωνία που είχαμε μάθαμε για την κατάσταση όχι από τον ίδιο αλλά από ανθρώπους που βρίσκονταν στην παραλία.
Παρά τη σφράγιση ο ιδιοκτήτης φέρεται να πωλούσε καφέδες και ποτά χωρίς τη χρήση ταμειακής μηχανής σαν να μην είχε συμβεί τίποτα. Η εικόνα θύμιζε περισσότερο αυτοσχέδιο θαλάσσιο lounge που λειτουργεί σε δικό του κανονισμό αδιαφορώντας για τις αποφάσεις των αρχών.
Οι ξαπλώστρες παρέμειναν μαζεμένες και οι ομπρέλες επίσης όμως το κατάστημα λειτουργούσε κανονικά.
Και επειδή η Χαλκιδική ως γνωστόν δεν έχει μόνο παραλίες αλλά και φαντασία το φαινόμενο της Άφυτου δεν διαφέρει πολύ από τις μπανάνες του Ολύμπου και τις χιλιάδες ελιές της Νικήτης. Εκεί δηλώνονται στρέμματα εδώ απλώνονται ξαπλώστρες. Άλλος με το λάδι άλλος με το κοκτέιλ.
Το ερώτημα βέβαια παραμένει όταν η παρανομία γίνεται καθημερινότητα τι σφραγίζεις πρώτα το κατάστημα ή τη λογική
