Ημέρα Τιμής και Μνήμης των προσφύγων προγόνων για τα 100 χρόνια (1924-2024) ίδρυσης της πατρίδας τους ήταν η Κυριακή της 26ης Μαΐου για τη Νέα Καλλικράτεια.

Το πρωί της Κυριακής τελέστηκε Αρχιερατική Θεία Λειτουργία στον Ιερό Ναό Οσίας Παρασκευής, ιερουργούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Σηλυβρίας κ.κ. Μαξίμου, στη συνέχεια τελέστηκε επιμνημόσυνη δέηση και έπειτα ομιλία από την εκπαιδευτικό-νομικό -συγγραφέα Ζαφειρούλα Μυλωνά, ενώ πραγματοποιήθηκαν τα αποκαλυπτήρια του μνημείου, με την παρουσία αιρετών, φορέων και συλλόγων και φυσικά πλήθος κόσμου που τίμησε με την παρουσία του την ημέρα γιορτής και μνήμης.

«Το μεγαλύτερο ποσοστό του πληθυσμού μας είναι προσφυγικής καταγωγής. Έτσι λοιπόν θεωρούμε ως δημοτική αρχή ότι με κάποιο τρόπο θα πρέπει να το σηματοδοτήσουμε στον επισκέπτη, αλλά κυρίως στη νεολαία μας, η οποία μέσα από αυτά τα μνημεία θα αναρωτηθεί, θα δει και θα καταλάβει ποιες είναι οι ρίζες τους. Οφείλουμε να γνωρίζουμε την ιστορία και την καταγωγή μας για να μπορέσουμε να έχουμε και μέλλον», δηλώνει ο δήμαρχος Νέας Προποντίδας Μανώλης Καρράς σχετικά με τα αποκαλυπτήρια του μνημείου και τονίζει πως «στόχος είναι να ανεγερθούν τέτοια μνημεία μνήμης και βέβαια τα οποία θα αφεθούν ως παρακαταθήκη στους κατοίκους μας για να θυμούνται το παρελθόν τους».

«Εκατό χρόνια μιας νέας ζωής, εκατό χρόνια στη νέα πατρίδα η οποία έμοιαζε και συνεχίζει να μοιάζει με την παλιά. Η ιστορική μνήμη θα πρέπει να μείνει ανεξίτηλη και βαθιά χαραγμένη στο μυαλό όλων», ανέφερε ο βουλευτής της ΝΔ Ιωάννης Γιώργος.

Τον δήμαρχο, τους συνεργάτες του και το ΔΣ συνεχάρη αντιπεριφερειάρχης Κατερίνα Ζωγράφου, διότι όπως είπε «αφουγκραστήκατε την ανησυχία για διαφύλαξη και διατήρηση των παρακαταθηκών που κουβαλήσανε μαζί τους οι πρόσφυγες που ήρθαν από την παλιά Καλλικράτεια» και συνέχισε: «αυτό το μνημείο δεν αποτελεί ένα απλά μνημείο μνήμης του παρελθόντος, αλλά αποτελεί και ένα μνημείο ζωντανών σκέψεων αποτροπής τέτοιων αποτρόπαιων πράξεων για το μέλλον».

«Η σημερινή ομιλία είχε στόχο να αποτίσουμε φόρο τιμής στους ιδρυτές της Καλλικράτειας, και ξεκίνησα φέρνοντας στο προσκήνιο τρεις τόπους φαινομενικά διαφορετικούς μεταξύ τους, όμως οι δυο από αυτοί δέθηκαν μια για πάντα μεταξύ τους. Αναφέρθηκε στη συνθήκη της Λωζάνης που έφερε την ανταλλαγή πληθυσμών, το πως ζούσαν εκεί τότε, τον τρόπο ζωής τους, αλλά και το καθεστώς ανασφάλειας που ένιωθαν εκείνη την εποχή. Ιδιαίτερη έμφαση έδωσα στο μνημόνιο περί ανταλλαγής πληθυσμών και στο τι κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν στη συνέχεια, ακόμη και όταν έφτασαν εδώ, μέχρι που το 1926 κατάφεραν και ίδρυσαν την Νέα Καλλικράτεια, προς τιμήν της παλιάς», ανέφερε μεταξύ άλλων η εκπαιδευτικός-νομικός-συγγραφέας Ζαφειρούλα Μυλωνά.