Το τμήμα πολιτισμού και αθλητισμού της νομαρχιακής επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ Χαλκιδικής συγχαίρει την νεαρή Χαλκιδικιώτισσα πρωταθλήτρια Ευρώπης στον ακοντισμό, Ελίνα Τζένγκο.
Στην ανακοίνωση αναφέρεται συγκεκριμένα:
«Αξίζει διπλά το σεβασμό και τα ειλικρινή μας συγχαρητήρια, γιατί κάτω από εντελώς αντίξοες και απαράδεκτες συνθήκες, χωρίς καμιά υποστήριξη, ούτε από την πολιτεία, αλλά ούτε και από τους αρμόδιους τοπικούς αυτοδιοικητικούς παράγοντες, κατάφερε το ακατόρθωτο. Κι είναι τουλάχιστον ντροπή για εκείνους, που ενώ ήξεραν για την προσπάθειά της, ενώ γυμναζόταν με τον προπονητή της δίπλα τους, μέσα σε ένα εντελώς ακατάλληλο γήπεδο, να επιδιώκουν να πάρουν λίγη από την δόξα της, χωρίς να έχουν κάνει τίποτα ουσιαστικό όλο το προηγούμενο διάστημα για να βοηθήσουν τόσο την ίδια, όσο και τους άλλους αθλητές της περιοχής που προπονούνται στις άθλιες εγκαταστάσεις του γηπέδου.
Της αξίζουν, επίσης, συγχαρητήρια για την δήλωσή της μετά την μεγάλη επιτυχία της: «Έχω γεννηθεί εδώ, έχω μεγαλώσει εδώ, η Ελλάδα είναι η χώρα μου. Είμαι από την Αλβανία, οι γονείς μου είναι από εκεί. Δεν έχω βιώσει ρατσισμό, οι άνθρωποι στο χωριό που μένουμε μου έχουν φερθεί όμορφα από παιδί, ήμουν πολύ κοινωνική κι εγώ. Μου έρχονται και πολλά αρνητικά μηνύματα επειδή κατάγομαι από την Αλβανία. Νιώθω όμορφα που είμαι από την Αλβανία, αλλά είμαι και Ελληνίδα, έχω γεννηθεί και έχω μεγαλώσει εδώ».
Συγχαρητήριο μήνυμα και από το ΚΚΕ Χαλκιδικής
Συγχαρητήριο μήνυμα στην Ελίνα Τζένγκο για το χρυσό μετάλλιο που κατέκτησε στον ακοντισμό, στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Στίβου, στο Μόναχο, στέλνει και η Τομεακή Οργάνωση Χαλκιδικής του ΚΚΕ, αναδεικνύοντας παράλληλα τις αντίξοες συνθήκες που προπονείται η πρωταθλήτρια καθώς και άλλοι αθλητές.
«Η επιτυχία αυτή της πολλά υποσχόμενης αθλήτριας ήρθε κάτω από εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες. Οι αθλητικές εγκαταστάσεις στη Νέα Καλλικράτεια Χαλκιδικής όπου προπονείται η Ελίνα Τζένγκο, είναι ακατάλληλες και χρόνια παρατημένες στο έλεος και στην παρακμή.
Δεν ήταν λίγες οι φορές που η Ελίνα Τζένγκο περιορισμένη στα λιγοστά διαθέσιμα μέτρα του αθλητικού χώρου εκτόξευε τα ακόντια ακόμη και στον γκρεμό. Με λίγα λόγια δεν είχε την «πολυτέλεια» των ανοιχτών βολών που προφανώς είναι αναγκαίες για την προπόνηση ενός αθλητή ή μιας αθλήτριας στον ακοντισμό», σημειώνει στο μήνυμά της η ΤΕ Χαλκιδικής.
Και συμπληρώνει:
«Επίσης όλο αυτό το διάστημα εγκυμονούσε και συνεχίζει να υπάρχει ο κίνδυνος για τραυματισμούς από το διαλυμένο ταρτάν που χρησιμοποιούν καθημερινά πάνω από 150 μικροί και μεγάλοι αθλητές της περιοχής της Ν. Καλλικράτειας.
Η κατάσταση που βιώνουν τα αθλητικά σωματεία σε όλη την Χαλκιδική αλλά και πανελλαδικά “δεν χωράει” ούτε προεκλογικές φιέστες, ούτε μεγάλα λόγια. Τη σκληρή πραγματικότητα τη γνωρίζουν πολύ καλά οι αθλητές, οι προπονητές, οι διοικήσεις των σωματείων. Μια κατάσταση με την οποία έρχεται αντιμέτωπη καθημερινά και η λαϊκή οικογένεια στην προσπάθειά της να έχουν πρόσβαση τα παιδιά της στον αθλητισμό.
Την ιστορία την έχουμε ξαναδεί. Κυβερνητικοί παράγοντες και στελέχη των αστικών κομμάτων τρέχουν να συγχαρούν τους αθλητές μετά από σημαντικές επιτυχίες σε ευρωπαϊκές και διεθνείς διοργανώσεις. Η πολιτική όμως όλων διαχρονικά των κυβερνήσεων και στον αθλητισμό είναι αυτή που βάζει τα μεγαλύτερα εμπόδια στην ανάδειξη νέων αθλητών, στην προετοιμασία τους για υψηλού επιπέδου διοργανώσεις και τελικά σε επιτυχίες όπως αυτές που μας έκαναν όλους χαρούμενους τις τελευταίες μέρες.
Η σκληρή πραγματικότητα είναι ότι:
Ομοσπονδίες, αθλητές και σωματεία “γονατίζουν” από το βάρος της υποχρηματοδότησης και της αποθέωσης των “χορηγιών”, που “επενδύουν” βέβαια μόνο εκεί που οσμίζονται προβολή, δημοφιλία και κέρδος. Τα ψίχουλα της κρατικής
χρηματοδότησης είναι “καθρέπτης” των προτεραιοτήτων του κράτους, όπου ο μαζικός αθλητισμός, η συστηματική φροντίδα για την ανάδειξη και στήριξη αθλητών υψηλού επιπέδου βρίσκονται κυριολεκτικά στον πάτο. Τα πάντα περιστρέφονται γύρω από τον άξονα της υποχρηματοδότησης και της εμπορευματοποίησης.
Ενδεικτικά ως προς αυτό είναι και τα αθλητικά νομοσχέδια, όπου η στόχευση παραμένει ίδια, με όποια κυβέρνηση: Η παραπέρα εμπορευματοποίηση του αθλητισμού. Αυτή είναι η “πηγή” και όχι μέρος της “λύσης” του προβλήματος.
Γι αυτό χρειάζεται σήμερα ο αγώνας για επαρκή χρηματοδότηση σε Ομοσπονδίες και σωματεία, η ουσιαστική στήριξη αθλητών και προπονητών, η φροντίδα για τον ερασιτεχνικό – μαζικό αθλητισμό να γίνει υπόθεση του εργατικού – λαϊκού κινήματος. Να αναδεικνύει τον ένοχο και να φωτίζει την πραγματική διέξοδο, την κατάργηση της επιχειρηματικής δράσης στον αθλητισμό».
