Έντονη κάνουν τους τελευταίους μήνες την εμφάνιση τους στη Χαλκιδική τα τσακάλια που κινδύνευαν με ολοκληρωτική εξαφάνιση ως πριν από λίγα χρόνια.
Από το χειμώνα, στην ευρύτερη ορεινή περιοχή του νομού, έχει αυξηθεί ο πληθυσμός τους, ενώ δεν λείπουν οι φορές που το ουρλιαχτό τους ακούγεται ακόμη και σε χαμηλά υψόμετρα.
Αυτό που εντυπωσιάζει είναι ότι η άγρια φύση χτυπάει την πόρτα των ανθρώπων και ότι οι καιροί έχουν αλλάξει. Πάνε οι εποχές που τα ζώα ζούσαν και τρέφονταν μέσα σε δάση. Πλέον αναζητούν τροφή μέσα σε χωριά, πόλεις, ακόμη και σε αυλές σπιτιών.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι αυτό που συμβαίνει αυτό το διάστημα στο δεύτερο πόδι του νομού, τη Σιθωνία: Το ουρλιαχτό της πείνας μες στην ησυχία της γης…κάνει βρόντο ακόμη και δίπλα στο κύμα!
Τα σαρκοφάγα ζώα φτάνουν κυριολεκτικά δίπλα στη θάλασσα, προφανώς στην προσπάθειά τους να βρουν τροφή. Την ώρα που το σούρουπο πέφτει και που οι λουόμενοι έχουν φύγει από την παραλία αφήνοντας τους κάδους γεμάτους , εκείνα αναζητούν απεγνωσμένα τροφή στα απορρίμματα.
Σύμφωνα με πληροφορίες του Xalkidiki Politiki τα τσακάλια εμφανίζονται σε περιοχές του Νέου Μαρμαρά, του Αγίου Νικολάου, αλλά και του Μεταγγιτσίου. Μεμονωμένα είτε σε αγέλες, αναζητούν τροφή παραθαλάσσια ανάμεσα σε σκουπίδια, ενώ η χάρη τους φτάνει πολλές φορές ακόμη και σε καντίνες με ψησταριές.
Όπως τονίζουν δασοφύλακες της περιοχής στο Xalkidiki Politiki “τα τσακάλια δεν είναι επικίνδυνα για τον άνθρωπο, είναι ζώα ντροπαλά. Ο κίνδυνος αφορά άλλα ζώα που αποτελούν εύκολο θήραμα για εκείνα. Εάν ποτέ τα συναντήσουμε τα αγνοούμε, απομακρυνόμαστε ήσυχα και δεν τα ενοχλούμε. Επίσης απομακρύνουμε τυχόν τροφές που βρίσκονται πλησίον μας, καθώς αυτές τα προσελκύουν”.
Η φύση, τα δάση, το ζωικό βασίλειο μοιάζουν να ρημάζουν. Τα ζώα πεινάνε και απευθύνονται στον άνθρωπο. Κάτι πάει λάθος και την ώρα που αυτά ουρλιάζουν, ο Θεός σιωπά.
Ποιος ξέρει; Ίσως κάποτε η φύση να δώσει αυτή την απάντηση.
