Όχι, δεν βρισκόμαστε στα 1980. Κι όμως, η εικόνα επιμένει να μας ταξιδεύει. Βρισκόμαστε στα Πυργαδίκια, το 2025, και είναι αυτές οι γωνιές της Χαλκιδικής που ξεγλιστρούν από τον χρόνο και σε μεταφέρουν σε μια άλλη εποχή πιο απλή, πιο αληθινή.

Παραθυρόφυλλα ξεθωριασμένα, αυλές με βασιλικούς και αγγελικές, μια παλιά καρότσα φορτωμένη με μνήμες και ένα φως που λούζει τη γειτονιά όπως τότε, παλιά, όταν ο χρόνος κυλούσε πιο αργά.

Δεν είναι διατηρητέο, δεν είναι σκηνικό. Είναι απλώς Χαλκιδική αυθεντική.

Και αυτή η αυθεντικότητα αξίζει να φωτογραφίζεται και να κρατιέται ζωντανή.