Ένα κέρασμα, ένα ανοιχτόκαρδο καλωσόρισμα, και το σπίτι – μαζί με την καρδιά – ανοίγει στον μουσαφίρη. Το σπιτικό λικέρ, συνήθως από κράνα, με κονιάκ και ζάχαρη, ωριμάζει αργά κάτω από τον καλοκαιρινό ήλιο, γλυκαίνοντας το ποτό και ανεβάζοντας τους βαθμούς.
Άλλοτε προσφέρεται ως κέρασμα στους καλεσμένους σε γιορτές και χαρές, άλλοτε γίνεται θερμαντικό για τις κρύες νύχτες ή ακόμη και ένα «φάρμακο» για τον πονόκοιλο, όπως έλεγαν οι παλαιότεροι. Όπως και να έχει, τα χειροποίητα πράγματα παραμένουν ανεκτίμητα. Οι θύμησες πολλές, δυνατές και ανεξίτηλες, συνδεδεμένες με την παράδοση και τη φιλοξενία.
Η λήψη αποτυπώνει αυτή τη ζεστή στιγμή στο σπιτάκι του εποικισμού, που φροντίζει με μεράκι η λαογραφική εταιρεία «Βιθυνία», διατηρώντας ζωντανή την παράδοση και την πολιτιστική κληρονομιά.
