Οι μόνιμοι διορισμοί και οι προσλήψεις αναπληρωτών στην Α΄ φάση για το 2025 φαίνεται ότι δεν κατάφεραν να καλύψουν τα κενά στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση της Χαλκιδικής και το πρώτο κουδούνι αύριο 11/09 φαίνεται να ξεκινά με αγωνία για την επόμενη φάση (β’) των προσλήψεων.
Σύμφωνα με τον διευθυντή της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Χαλκιδικής Ζαχαρία Μανουσαρίδη τα κενά δεν καλύφθηκαν πλήρως, αλλά υπάρχει μερική κάλυψη: «Τα κενά δεν έχουν καλυφθεί, αυτό βέβαια δεν συμβαίνει μόνο στον νομό Χαλκιδικής, αλλά και σε επίπεδο περιφέρειας (Κεντρική Μακεδονία), καθώς και σε πανελλήνιο επίπεδο. Η κάλυψη των αναπληρωτών στον νομό πλησιάζει το 40%», τονίζει.
Ο κ. Μανουσαρίδης κάνει λόγο για την υπόσχεση του κυβερνητικού κλιμακίου κατά την επίσκεψη στον Πολύγυρο τις προηγούμενες ημέρες όσον αφορά τη β’ φάση προσλήψεων, η οποία αναμένεται να καλύψει πλήρως τα κενά: «Τη περασμένη Παρασκευή στα γραφεία της Περιφέρειας στον Πολύγυρο, το κυβερνητικό κλιμάκιο δεσμεύτηκε ότι άμεσα θα έρθουν και οι υπόλοιποι αναπληρωτές. Αναμένουμε λοιπόν με αγωνία, ώστε να μπορέσουμε να καλύψουμε τα κενά και να λειτουργήσουμε ομαλά».
Ιδιαίτερη βαρύτητα πάντως φαίνεται να δίνει η ΔΙΔΕ Χαλκιδικής στους μαθητές που ξεκινούν την προετοιμασία για τις πανελλαδικές εξετάσεις 2026: «Εμείς διαθέσαμε όλους τους συναδέλφους σε σχολεία, προκειμένου να καλυφθούν άμεσα τα μαθήματα των πανελληνίων και η τράπεζα θεμάτων. Όλα τα μαθήματα είναι χρήσιμα, όμως εκεί που δίνουμε προτεραιότητα μέχρι να έρθουν και οι επόμενοι για να μπορέσουμε να τους διαθέσουμε στα σχολεία είναι στους εξεταζόμενους πανελληνίων».
Και συνεχίζει: «Εάν δεν υπάρχει ανθρώπινο δυναμικό προφανώς θα γίνει μια προσαρμογή του προγράμματος. Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε εάν ο κάθε εκπαιδευτικός που προσλαμβάνεται κάνει χρήση των δικαιωμάτων του με άδειες κ.ο.κ. που δικαιούται βάση νόμου».
Ο κ. Μανουσαρίδης υπογραμμίζει ότι η διεύθυνση της δευτεροβάθμιας εξετάζει πάντα όλες τις παραμέτρους, ειδικά όταν πρόκειται για κάποιες πιο απομακρυσμένες περιοχές: «Ο προγραμματισμός στη διεύθυνση μας γίνεται πάντα πολύ σωστά, προσεκτικά και δίνουμε προτεραιότητα σε μέρη τα οποία είναι κάπως απομακρυσμένα από τα κέντρα. Σκοπός είναι να καλύψουμε όλες τις ανάγκες, όμως δεν εξαρτώνται όλα από εμάς», λέει και καταλήγει: «Κάποιες περιοχές εκτός του ότι είναι απομακρυσμένες από τα κέντρα, πολλές φορές δεν είναι και τόσο “φιλικές” ας πούμε προς τους εκπαιδευτικούς. Η εύρεση σπιτιού σε κάποιους τόπους δυσχεράνει κατά πολύ το έργο των εκπαιδευτικών και όλο αυτό έχει αντίκτυπο στα παιδιά και στους γονείς τους. Θα πρέπει λοιπόν να λυθεί όλο αυτό ουσιαστικά και παρεμβατικά και η τοπική κοινωνία να φροντίσει, ειδικά οι γονείς, έτσι ώστε οι εκπαιδευτικοί που έρχονται να μένουν και να μην αναγκάζονται σε φυγή».
