Στις 29 Οκτωβρίου 1923, ιδρύθηκε επίσημα η Τουρκική Δημοκρατία σηματοδώντας την ιστορική μετάβαση της Οθωμανικής αυτοκρατορίας σε ένα σύγχρονο , κοσμικό καθεστώς. Η ημέρα αυτή περιλαμβάνει εορταστικές εκδηλώσεις και αναγνωρίζεται ως Εθνική ημέρα.
Από τους Νεότουρκους στον Ά Παγκόσμιο πόλεμο.
Η περίοδος των Νεότουρκων κράτησε μέχρι το τέλος του πρώτου παγκοσμίου πολέμου 1918, κατά τον οποίο η Οθωμανική αυτοκρατορία είχε συμμετάσχει με τη Γερμανία και τα κεντροευρωπαϊκά κράτη. Οι δραματικέ εξελίξεις της εποχής, οδήγησαν στην διάλυση της αυτοκρατορίας.
Στη Μικρά Ασία και στην Κωνσταντινούπολη το 1918 οι συμμαχικές αγγλο-γαλλικές δυνάμεις εισέρχονται και εγκαθιδρύονται , ενώ ο ελληνικός στρατός αποβιβάζεται το Μάιο 1919 στη Σμύρνη. Τα εθνικιστικά στοιχεία αντιλαμβάνονται τον κίνδυνο και ιδρύουν στην Άγκυρα εθνικιστική κυβέρνηση απομονώνοντας την κυβέρνηση του Σουλτάνου. Μέχρι το τέλος του 1922, είχαν εξασφαλίσει τον έλεγχο και επισήμως στις 29 Οκτωβρίου 1923 ιδρύεται η Τουρκική Δημοκρατία με πρόεδρο τον Κεμάλ Ατατούρκ .
Μεταρρυθμίσεις και η θέση του Ισλάμ
Μέσα σε λίγα χρόνια η νεοσύστατη διοίκηση και Δημοκρατία εισαγάγει σειρές μεταρρυθμίσεων οι οποίες στόχευαν στην εκκομίκευση και τον εκμοντερνισμό της κοινωνίας. Τα αξιώματα του Χαλίφη καταργήθηκαν, οι σουφικές αδελφότητες κρίθηκαν παράνομες , τα κορανικά σχολεία έκλεισαν και ο θρησκευτικός γάμος και η πολυγυνία καταργήθηκαν. Το Λατινικό αλφάβητο αντικατέστησε το αραβικό ενώ το Ευρωπαϊκό ημερολόγιο και το μετρικό σύστημα εισήχθησαν αντί των Ισλαμικών και αραβικών στοιχείων.
Παρά τις αλλαγές, οι παραδόσεις του Ισλαμ υπήρχαν ακόμη επηρεάζοντας την καθημερινή ζωή των ανθρώπων. Οι μειονότητες αντιμετώπισαν προκλήσεις και διώξεις , που σημάδεψαν την περίοδο της μετάβασης από την Οθωμανική αυτοκρατορία στο Τούρκικο κράτος.
Η ίδρυση του Τουρκικού κράτους αποτέλεσε μια καμπή στην ιστορία της χώρας αυτής ,αλλά και στη δική μας ιστορία. Η παράδοση συναντήθηκε με την νεωτερικότητα ενώ το ισλαμικό παρελθόν συναντήθηκε με τον εκσυγχρονισμό. Οι μεταρρυθμίσεις του 1920 καθόρισαν τη πραγματικότητα η οποία παραμένει ένα κάρμα πολιτισμικών στοιχείων.
ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΟΑΥ ΧΡΥΣΟΥΛΑ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΟΣ -ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ ΤΕΧΝΗΣ
