Ο φετινός χειμώνας σε γενικές γραμμές ήταν ιδανικός για την καλλιέργεια της ελιάς, αφού και αρκετή βροχή έδωσε και το απαραίτητο ψύχος για την έξοδο των οφθαλμών από το λήθαργο.
Ήταν αναμενόμενο, συνεπώς, να έχουμε την μεγάλη ανθοφορία που αυτή την περίοδο παρατηρούμε στα δέντρα.
Εύλογη, ωστόσο, είναι η ανησυχία σχετικά με το εάν και κατά πόσο οι υψηλές θερμοκρασίες που επικρατούν θα επηρεάσουν αρνητικά την καρπόδεση, άρα και την παραγωγή. Φυσικά, δεν υπάρχει κάποιος «κανόνας» εδώ, αφού ανάλογα με την ποικιλία και την περιοχή διαφοροποιούνται αισθητά οι καλλιέργειες. Πράγματι, όμως, οι υψηλές θερμοκρασίες μπορεί να κάνουν ζημιά.
Δεν χρειάζεται, όμως, να πανικοβάλλεται κανείς. Με μια-δυο μέρες που ο υδράργυρος μπορεί να φτάσει όντως «στο κόκκινο», δεν θα καταστραφεί η σοδειά! Βέβαια, καλό και απολύτως χρήσιμο θα ήταν όσοι μπορούν και όπου το δίκτυο άρδευσης το επιτρέπει, να ποτίσουν τα δέντρα, ώστε το υγρό έδαφος να τροφοδοτεί τα φύλλα και τα άνθη με νερό και να μειωθεί ο κίνδυνος αφυδάτωσης.
Προσοχή, όμως: το υπερβολικό πότισμα μπορεί να προκαλέσει απόπλυση θρεπτικών στοιχείων από το έδαφος και να επηρεάσουν αρνητικά την καρπόδεση. Αν τώρα, σε κάποιες περιοχές συνεχιστούν οι πολύ υψηλές θερμοκρασίες, οι παραγωγοί θα πρέπει να στραφούν στη λύση της σκίασης. Υπάρχουν ειδικά δίχτυα για το σκοπό αυτό.
Όσοι ενδιαφέρονται, μπορούν να απευθυνθούν στην Ένωση Αγρινίου και να ζητήσουν μαζί συμβουλές για το σωστό κλάδεμα (ώστε να υπάρχει μεν φωτισμός και αερισμός, αλλά να διατηρείται παράλληλα η απαραίτητη σκίαση του εδάφους), τη διαχείριση των ζιζανίων, τη σωστή λίπανση κτλ. Βέβαια, την τελευταία στιγμή δεν γίνονται όλα. Πολύ περισσότερο όχι όταν έχουν ήδη γίνει ενέργειες που επιβαρύνουν τα δέντρα σε συνθήκες καύσωνα.
Πρέπει, λοιπόν, να υπάρχει οργάνωση και προγραμματισμός. Έγκαιρα. Και επειδή μας ανησυχεί περισσότερο από τον καύσωνα το ενδεχόμενο κάποιο καλοκαιρινό μπουρίνι, συνοδευόμενο από χαλάζι, να καταστρέψει την παραγωγή, κάτι που φυσικά μόνο πρωτόγνωρο δεν θα είναι, ας προετοιμαστούν από τώρα οι αγρότες.
Στη δική μας περιοχή, είναι χιλιάδες οικογένειες που είτε ζουν αποκλειστικά από τις ελιές είτε συμπληρώνουν το εισόδημά τους με αυτές. Και είναι κρίμα, έναν τέτοιον πλούτο, που τόσο συμβάλει στην τοπική οικονομία και στον οικογενειακό μας προϋπολογισμό, …να τον αφήνουμε εντελώς απροστάτευτο.

Πηγή: www.e-ea.gr