Ο Χαλκιδικιώτης δρομέας, Αντώνης Παπαδημητρίου, με πολλές διακρίσεις και πρόσφατες επιτυχίες στους αγώνες της Θεσσαλονίκης και της Ξάνθης αντίστοιχα, αναφέρεται στις εμπειρίες του, στις διακρίσεις τους και σε όσα θέλει να μεταλαμπαδεύσει σε πολίτες που θέλουν να ασχοληθούν με τον αθλητισμό.

Ο Ορμυλιώτης μαραθωνοδρόμος δεν παρέλειψε να αναφερθεί στην πρόσφατη νόσησή του από τον κορονοϊό και πως το ξεπέρασε γρήγορα και κατάφερε να ξανά τρέξει.

Είχα ταλέντο στο τρέξιμο 

“Από μικρό παιδί μου άρεσε να τρέχω και γνώριζα πολύ καλά πως είχα ένα μικρό ταλέντο σε αυτό, αλλά ποτέ δεν μου δόθηκε η ευκαιρία να ασχοληθώ. Οι εποχές τότε ήταν δύσκολες, δεν υπήρχε το ίντερνετ, τα στάδια, σύλλογοι στίβου και γυμναστές να σε βοηθήσουν για να εξελιχθείς.

Το 1999 και σε ηλικία 19 ετών πέρασα στην σχολή μηχανολόγου μηχανικού στην Κοζάνη και έτσι εκεί μπήκα σε ένα σύλλογο στίβου αλλά δυστυχώς στάθηκα άτυχος γιατί μετά από ένα μήνα προπόνησης τραυματίστηκα και δεν πρόλαβα να πάρω μέρος σε κάποιον αγώνα. Τότε το αγώνισμα μου ήταν τα 100 μέτρα. Έτσι από τότε μέχρι και το 2008 η ζωή μου δεν ήταν αθλητική, τελείωσα τις σπουδές μου και εργαζόμουν για να επιβιώσω. Εξαιτίας του γεγονότος ότι πάντα έκανα πολλά μόνο για άλλους και θέλοντας να κοιτάξω και λίγο τον εαυτό μου, γράφτηκα σε ένα γυμναστήριο στην Ορμύλια Χαλκιδικής για να ακολουθήσω ένα υγιεινό τρόπο ζωής. Ακόμη και τότε που πέρασαν τόσα πολλά χρόνια και σε ηλικία 29 ετών γνώριζα πως το πρόβλημα τραυματισμού δεν είχε ξεπεραστεί και ακολουθώντας ένα πρόγραμμα ενδυνάμωσης μπόρεσα μόνος μου να το ξεπεράσω για να μπορέσω να τρέξω τουλάχιστον για την υγεία μου και την ευεξία μου. Έτσι τότε προσπάθησα να βρω έναν σύλλογο στη Χαλκιδική. Εκείνη τη χρονιά δημιουργούνταν ο Α.Ο Οξυθεμίς Χαλκιδικής στον Πολύγυρο με προπονητή τον Μαλακούδη Νίκο.

Ο πρώτος μου αγώνας ήταν το 2009 στον μαραθώνιο του Μεγάλου Αλεξάνδρου και στο αγώνισμα των 42195 μέτρων. Μεγάλο ρίσκο να δοκιμάσω τις δυνάμεις μου σε έναν τόσο δύσκολο αγώνα σχεδόν απροετοίμαστος και τόσο άπειρος. Από εκείνον τον αγώνα ουσιαστικά ξεκίνησε η αθλητική μου πορεία. Από τότε μέχρι και σήμερα πέρασαν 12 χρόνια, καταφέρνοντας να συμμετάσχω σε 14 μαραθώνιους. Ο τελευταίος μου μαραθώνιος ήταν το Νοέμβριο του 2017 στην κλασική διαδρομή των Αθηνών. Οι καλύτερες μου θέσεις στο Πανελλήνιο πρωτάθλημα μαραθωνίου ήταν η 4η, 5η ,και 6η θέση όπου τότε μου έδωσαν το εισητήριο για να συμμετάσχω στον μαραθώνιο του Χιούστον στην Αμερική, το 2013, 2014 και 2017 με χρόνους τότε στο συγκεκριμένο αγώνισμα 2 ώρες 25 λεπτά, 2:24 και 2:33. Ο τελευταίος τότε στην Αμερική το 2017 ήταν και περιπετειώδης. Αναχωρώντας τότε από την Ελλάδα με θερμοκρασίες κάτω του μηδενός και πολύ χιόνι φτάνοντας στην Αμερική αντιμετώπισα στον αγώνα 97% υγρασία και θερμοκρασία 25 βαθμών περίπου. Επίσης, τότε χωρίς να το γνωρίζω κόλλησα μία ίωση πριν τον αγώνα τρέχοντας έτσι το μαραθώνιο εκείνο με πολύ δυσκολία, καταφέρνοντας όμως να τερματίσω για όλους τους Έλληνες ομογενείς που με περίμεναν στον τερματισμό.

Έχω τρέξει πολλά Πανελλήνια Πρωταθλήματα ανωμάλου δρόμου 10χλμ. με την ομάδα του Άρη Θεσσαλονίκης και του Ολυμπιακού, όπως επίσης 5 και 10χλμ μέσα σε στίβο. Επίσης, συμμετείχα, ανεβαίνοντας στο βάθρο στο νυχτερινό ημιμαραθώνιο της Θεσσαλονίκης, 2 φορές στην 3η θέση και μία στην πρώτη, στο Μαραθώνιο επίσης Μεγάλου Αλέξανδρου από την Πέλλα στην Θεσσαλονίκη έχω τερματίσει 2 φορές στην τρίτη θέση γενικής, πρώτος Έλληνας με την καλύτερη επίδοση στην συγκεκριμένη διαδρομή που κρατάει από το 2013. Έχω βρεθεί επίσης και τρίτος νικητής στο πανελλήνιο ημιμαραθώνιου στην Αθήνα αλλά και άλλες πολύ καλές θέσεις”.

Μια ανάσα για τους Ολυμπιακούς αγώνες 

“Σίγουρα έχω και άλλες πολλές διακρίσεις όπως επίσης το ατομικό μου ρεκόρ το 2016 στον μαραθώνιο του Ρότερνταμ με 2 ώρες και 22 λεπτά, πλησιάζοντας τότε το όριο για τους Ολυμπιακούς αγώνες του Ρίο που ήταν 2:19.

Από το 2018 μέχρι και σήμερα τρέχω οπότε μου δίνεται η ευκαιρία, κυρίως από το φθινόπωρο μέχρι την άνοιξη, δίνοντας βέβαια και άλλες προτεραιότητες στην ζωή μου, όπως είναι τα επαγγελματικά αλλά και τα προσωπικά μου. Ο πρωταθλητισμός είναι δύσκολος και πρέπει να θυσιάσεις πολλές στιγμές από την ζωή σου για να μπορέσεις να πετύχεις το μέγιστο και για μένα ήταν ακόμη πιο δύσκολο καθώς δεν είχα την κατάλληλη υποδομή.

Στην αθλητική μου σταδιοδρομία και για να μπορέσω να εξελιχθώ με τις αθλητικές μου επιδόσεις, στάθηκε δίπλα μου από το 2012 ο προπονητής, Ψαρομιχαλάκης Νίκος, ένας σπουδαίος δάσκαλος της αντοχής αλλά κυρίως άνθρωπος τον οποίο θα ήθελα να τον ευχαριστήσω για όσα με δίδαξε. Επίσης πάντα είχα δίπλα ανθρώπους που με πρόσφεραν την ενδυμασία, υπόδηση και μερικών συμπληρωμάτων διατροφής.

Τελευταία, δραστηριοποιούμαι και με τα διοικητικά διαφόρων συλλόγων, όπως την ποδοσφαιρική ομάδα της Δόξας στην Ορμύλια Χαλκιδικής αλλά και κυρίως το νεοσύστατο σύλλογο δρομέων υγείας της Χαλκιδικής προσπαθώντας να διαδώσω το δρομικό κίνημα στη Χαλκιδική, το ευ αγωνίζεσθαι και να περάσει το μήνυμα πως ο αθλητισμός και το τρέξιμο μόνο καλά μπορούν να προσφέρουν”.

Πολλαπλά τα οφέλη του αθλητισμού. Ξεπέρασα γρήγορα τον κορωνοϊό 

“Το τρέξιμο έχει πολλά οφέλη προσφέροντας αρχικά υγεία, σωματικά οφέλη με την απώλεια βάρους, ενίσχυση του ανοσοποιητικού αλλά και πνευματικά εκτοξεύοντας την ψυχολογία μας στα ύψη.

Μπορούν να μας προσφέρουν αυτοεκτίμηση, αυτοπεποίθηση αλλά και ενδυνάμωση για την επίτευξη των στόχων μας στην ζωή. Ο αθλητισμός μπορεί να μας ανακουφίσει από το άγχος της καθημερινότητας, να μας βελτιώσει την ποιότητα του ύπνου μας αλλά και να βοηθήσει τα άτομα που πάσχουν από κατάθλιψη.

Έγραψα μερικά λόγια σχετικά με τη νόσηση μου από τον κορωνοϊό επειδή έχω περάσει στην αθλητική μου πορεία αρκετούς τραυματισμούς έχω μάθει να πέφτω κάτω αλλά βρίσκω την δύναμη να ξανά σηκωθώ. Αυτό το μήνυμα πρέπει να περνάει και στην ζωή, θα πρέπει να περνάμε τις δυσκολίες να βλέπουμε μπροστά και με την δύναμη της ψυχής να μπορούμε να ξεπερνάμε κάθε δυσκολία”, ανέφερε ο Αντώνης Παπαδημητρίου.

Μεγαλώνει το δρομικό κίνημα στη Χαλκιδική

“Το δρομικό κίνημα στη Χαλκιδική μεγαλώνει απλά θα ήθελα περισσότερα παιδιά να ασχοληθούν με το άθλημα. Οι υπεύθυνοι θα πρέπει να κοιτάξουν περισσότερο τις γηπεδικές εγκαταστάσεις. Παράδειγμα, στο δημοτικό στάδιο της Ορμύλιας από όπου κατάγομαι θα μπορούσε να φτιαχτεί ειδικός στιβικός τάπητας – τάρταν, ώστε να δώσουμε κίνητρο στους νέους ανθρώπους και όχι μόνο να ασχοληθούν με την άθληση, το περπάτημα, το τρέξιμο.

Πριν σας ανέφερα πως προσπαθώ να διαδώσω το δρομικό κίνημα στη Χαλκιδική γι αυτό ιδρύσαμε και το νεοσύστατο σύλλογο “Δρομέων Υγείας της Χαλκιδικής”, όπου και προσκαλώ όσους θέλουν να εγγραφούν ως μέλη.

Ο σύλλογος αποτελείται από άτομα που ασχολούνται με δράσεις, περιπατητικές διαδρομές και διάφορους αγώνες όπως αυτός του Πολυγύρου αλλά και της Ορμύλιας που γίνονται παράλληλα με τις εκδηλώσεις των Αγίων Αποστόλων”.

Τα σχέδια βαδίζουν ανάλογα με την πανδημία 

“Τα μελλοντικά μου σχέδια είναι λίγο αμφίρροπα λόγω πανδημίας, αλλά και άλλων υποχρεώσεων αλλά ίσως μου δοθεί ο κατάλληλος χρόνος να αγωνιστώ σε έναν ημιμαραθώνιο ή μαραθώνιο την άνοιξη. Επίσης αν είμαι υγιής και αν μας το επιτρέψουν οι συνθήκες λόγω πανδημίας ίσως συμμετάσχω με τον σύλλογο μου τον Φεβρουάριο στο Πανελλήνιο ανωμάλου δρόμου και σε διάφορους λαϊκούς αγώνες”, κατέληξε ο δρομέας.