Οι έξι μήνες του πολέμου στην Ουκρανία έχουν φέρει τα πάνω κάτω στις ζωές των Ουκρανών.
Ο Ντένις Ζούπνικ, ο οποίος έκανε καριέρα ως παρουσιαστής σε τηλεόραση και ραδιόφωνο, πλέον είναι οδηγός ταξί.
Εξίσου δραματική υπήρξε η αλλαγή στη ζωή του Ολέξι Μπούσκο. Από χορευτής στη Μόσχα, πλέον βγάζει τα προς το ζην ως οικοδόμος.
Αμφότεροι αποδέχονται τη μοίρα τους και κάνουν ό,τι χρειάζεται για να ζήσουν τις οικογένειές τους. Όμως, όταν κοιτάζουν στις ζωές που άφησαν πίσω τους, η θλίψη είναι εμφανής.
«Θλίβομαι με όσα συνέβησαν. Στενοχωριέμαι για τη χώρα μου γενικά, λυπάμαι για οικογένειες και ζωές που διαλύθηκαν. Άνθρωποι έχτιζαν καριέρες για χρόνια και τις βλέπουν να καταστρέφονται, διαγράφουν απλά τις προηγούμενες ζωές τους και κάνουν κάτι που αναγκάζονται να κάνουν», λέει ο Ζούπνικ.
Παρόμοια και η κατάσταση του Νικίτα Πριμένκο. Από οπερατέρ σε μεγάλες παραγωγές, πλέον εργάζεται ως μηχανικός.
Από την άλλη είναι και η περίπτωση του Γιεβγκέν Γιαλπιτιφόροφ. Πριν τον πόλεμο ήταν βιολόγος. Τώρα δουλεύει ως κηπουρός και φυλάει τα σπίτια των φίλων του που εγκατέλειψαν το Κίεβο. Όπως λέει, «αν ήμουν στη θέση εκείνων που μου ζήτησαν να κάνω κάτι τέτοιο, πιθανότατα δεν θα σκεφτόμουν να πληρώσω. Όλοι αυτοί είναι φίλοι μου, τα κλειδιά που έχω είναι από κόσμο που γνωρίζω, όλα αυτά είναι τα διαμερίσματα των φίλων μου».
