Η απογραφή του 2021 θα έπρεπε να είναι το ηχηρό χαστούκι για όλους τους Έλληνες πολίτες, που συνειδητοποιούν ότι ο πληθυσμός μας συρρικνώνεται αλλά αδυνατούν να κάνουν κάτι γι’ αυτό.
Στην Ελλάδα του 2023 μένουμε έκπληκτοι όταν ακούμε νέα ζευγάρια να θέλουν 3 ή και 4 παιδιά, σε αντίθεση με τις τριμελείς οικογένειες που θεωρούνται «φυσιολογικές». Το να μεγαλώσεις πάνω από δύο παιδιά αποτελεί άθλο για τις περισσότερες οικογένειες, καθώς προϋποθέτει μόνιμη εργασία, ιδιόκτητο σπίτι, παχυλούς μισθούς. Πόσοι όμως πληρούν τις παραπάνω προδιαγραφές για να γίνουν γονείς; Και τι γίνεται με την εργασιακή αβεβαιότητα του σήμερα; Διαρκώς ακούμε για τις μεγάλες επενδύσεις που γίνονται στη χώρα μας, αλλά σίγουρα δεν βλέπουμε να μειώνονται οι δείκτες ανεργίας. Υπό αυτό το πρίσμα αντιλαμβανόμαστε ότι τα παιδιά που θέλουμε… δεν θα γεννηθούν αν δεν αλλάξει σύντομα κάτι.
Θα πάρουμε για παράδειγμα την περίπτωση της ΒΑ Χαλκιδικής. Χωριά που άλλοτε έσφυζαν από ζωή τώρα συντηρούνται απλά ικανοποιητικά. Δεν λέμε ¨μαραζώνουν¨ γιατί υπάρχει ακόμη η προοπτική της εργασιακής απασχόλησης λόγω των μεταλλείων, αλλά ως πότε; Αυτό είναι το ερώτημα που γεννάται. Ακόμη και ο Στανός που ήταν το χωριό των Πολυτέκνων στην Ελλάδα, σήμερα είναι το χωριό των τριτέκνων και ίσως αύριο να είναι ένα χωριό σαν όλα τα άλλα.
Ομολογουμένως, πολλοί παράγοντες συντελούν ώστε να μη μιλάμε για ερημοποίηση στα συγκεκριμένα μέρη. Η οικοδομή που ζωντανεύει, έστω και δειλά-δειλά, οι αγροτικές εργασίες, ο τουρισμός. Δεν επαρκούν όμως για να μείνει η επόμενη γενιά στον τόπο της και να μεγαλώσει πολυμελείς οικογένειες. Το κυρίαρχο ζητούμενο είναι η εργασιακή ασφάλεια, όχι η εφήμερη, επηρεαζόμενη από συγκυρίες και αμφιταλαντευόμενη απασχόληση.
Μια μεγάλη επένδυση όπως η μεταλλευτική, επηρεάζει και επηρέασε τις δημογραφικές εξελίξεις της περιοχής στην πράξη. Τα νούμερα (νόμιμος πληθυσμός) δείχνουν ότι στην απογραφή του 2021 ο δήμος Αριστοτέλη έχει 20.966 κατοίκους. Το νούμερο αυτό ενδέχεται να διαφοροποιείται όσον αφορά τον μόνιμο πληθυσμό που θα ανακοινωθεί στα τέλη Μαρτίου. Αύξηση άλλωστε, όσον αφορά τον νόμιμο πληθυσμό, εμφανίζει η δημοτική ενότητα Σταγείρων-Ακάνθου, σε σχέση με το 2011, ενώ η Αρναία και η Μ. Παναγία οριακά παρουσιάζουν μικρότερο νόμιμο πληθυσμό, γεγονός που στέλνει αισιόδοξα μηνύματα.
ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΣΤΑΓΙΡΩΝ – ΑΚΑΝΘΟΥ: 2011 – 9.607 κάτοικοι και 2021 – 9.710 κάτοικοι.
Οι υπόλοιπες διαφορές μεταξύ του μόνιμου πληθυσμού και του νόμιμου (δημοτών) αναδεικνύουν την ανάγκη δημιουργίας θέσεων εργασίας, ώστε ακόμη και όσοι φεύγουν για άλλα μέρη, αλλά παραμένουν δημότες Αριστοτέλη, να έχουν μια ευκαιρία να επιστρέψουν στον τόπο τους και να εργαστούν εκεί.
Τα χωριά των μεταλλωρύχων δεν έχουν αδειάσει. Είναι οι πάνω από 1500 θέσεις εργασίας που τα κρατούν ζωντανά και γεμάτα. Όταν δουλεύουν τόσοι άνθρωποι, το χρήμα κινείται σε όλη την αγορά. Ποιος δεν το κατανοεί; Ότι δηλαδή θα δουλέψει το καφέ, η ταβέρνα, το σούπερ μάρκετ, το φροντιστήριο, το εμπορικό κατάστημα. Η γνωστή αλυσίδα που αν σπάσει, τότε σπάει η κοινωνική συνοχή και μοιραία μιλάμε για ερημοποίηση. Δεν είναι επί του παρόντος και ούτε στις προθέσεις του άρθρου να αναλύσει τις δεσμεύσεις της Ελληνικός Χρυσός για αύξηση των θέσεων εργασίας και ό,τι άλλο συνεπάγεται το επενδυτικό της πλάνο, παρά μόνο να σταθούμε στα σημερινά δεδομένα, πολλά υποσχόμενα από μόνα τους.
Η προοπτική του τόπου αυτού είναι μπροστά στα μάτια όλων. Με παράλληλη τουριστική ανάπτυξη και εναλλακτικές μορφές τουρισμού, με αγροτική οικονομία ισόρροπη, με προστασία του περιβάλλοντος σε μέγιστο βαθμό. Η αλυσίδα αυτή δεν θα μείνει κλεισμένη στη ΒΑ Χαλκιδική και σε έναν μονάχα δήμο. Θα επεκταθεί εντός και εκτός Χαλκιδικής. Σίγουρα δεν θα λύσει το πρόβλημα της υπογεννητικότητας στην Ελλάδα ο δήμος Αριστοτέλη, θα αποτελέσει όμως ένα καλό παράδειγμα και μια διευρυμένη κοινότητα αναπτυξιακής προοπτικής και ευμάρειας.
