Μάντεις κακών γινόμαστε εκ των πραγμάτων, όταν η ηγεσία της Ελληνικής Αστυνομίας αποψιλώνει ολοένα και περισσότερο τα τμήματα της Χαλκιδικής, και μάλιστα την ώρα που δημοσιοποιούμε άρθρο για την αποδυνάμωση του Α.Τ. Αρναίας. Η τελευταία απομάκρυνση 9 ατόμων με προορισμό τη στελέχωση της νέα Αστυνομικής Διεύθυνσης Αγίου Όρους, είχε βρει αντίθετη την Ένωση Αστυνομικών Υπαλλήλων Χαλκιδικής που διαμαρτυρήθηκε εγγράφως προς την πολιτική και φυσική Ηγεσία της Αστυνομίας. Την ίδια στιγμή λαμβάνεται απόφαση για την μετάθεση ενός ακόμη ατόμου, και πάλι από την Αρναία. Για τους αστυνομικούς υπαλλήλους της Χαλκιδικής, αυτό ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι.

Αιχμηρή αλλά και χαρακτηριστική της κατάστασης είναι η επιστολή που αποστέλλει η ΕΑΥΧ και υπογράφει το Δ.Σ. της, προς το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, τον Υπουργό, και την ηγεσία της Ελληνικής Αστυνομίας. Αναλυτικά αναφέρει:

ΘΕΜΑ : Δ.Α. Χαλκιδικής ώρα ‘’ΜΗΔΕΝ’’

Αξιότιμε κ. Υπουργέ,

Ως Ένωση αυτό που μας χαρακτηρίζει είναι η άοκνη προσπάθεια πάντα μέσω διαλόγου και με διάθεση συνεργασίας με την Ηγεσία, να αναζητούμε και να δίνουμε λύσεις προς όφελος των συναδέλφων αλλά και προς την αποτελεσματική και εύρυθμη λειτουργία των Υπηρεσιών της Δ.Α. Χαλκιδικής.

Αποφάσεις όμως όπως αυτής, το να παρθούν άλλοι εννέα (9) αστυνομικοί από τη Διεύθυνση μας προς ενίσχυση της Διεύθυνσης Αστυνόμευσης Αγίου Όρους, είναι η αφορμή να πιστέψουμε πλέον γεμάτοι αγανάκτηση ότι δεν μας υπολογίζει κανείς .

Είμαστε Νομός ‘υδροκέφαλος’, αφού κατά τους θερινούς και όχι μόνο μήνες υπερπολλαπλασιάζεται ο πληθυσμός του. Ενώ οι εκκλήσεις μας επί σειρά ετών για ενίσχυση των Τμημάτων μας είναι αιματηρές, αποφάσεις όπως η συγκεκριμένη, καταδεικνύουν απόλυτη απαξίωση του αγώνα να κρατήσουν ψηλά το αίσθημα της Ασφάλειας οι Αστυνομικοί της Χαλκιδικής.

Νυχθημερόν παρακαλάμε εδώ και χρόνια κάθε ένα πρόσωπο σε ηγετική θέση για να ενισχυθεί το Α.Τ. Αρναίας, αφού κάθε άλλο παρά Υπηρεσία προτίμησης των συναδέλφων είναι, όπως επίσης και το Α.Τ. Σιθωνίας που μόνο ‘από θαύμα’ μπορεί να πάει συνάδελφος εκεί. Γι’ αυτό μας αγανακτεί η ‘αφαίμαξη’ των συγκεκριμένων υπηρεσιών και δη του Α.Τ. Αρναίας, αφού μέσα σε μία νύχτα απομακρύνονται τέσσερα(4) άτομα από εκεί. Είναι ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ να λαμβάνεται μια τέτοια απόφαση που ισοδυναμεί με διάλυση Τμημάτων που ήδη ασθμαίνουν.

Οι χιλιομετρικές αποστάσεις στην Χαλκιδική είναι τεράστιες, τα Τμήματα αδυνατούν να καλύψουν τις συνεχώς αυξανόμενες ανάγκες και αν αφαιρέσετε τις ομάδες ΔΙΑΣ και ΟΠΚΕ που φαίνονται στην δύναμη κάποιων Τμημάτων θα διαπιστώσετε ότι πλην ελαχίστων εξαιρέσεων όλες οι Υπηρεσίες υπολείπονται των οργανικών τους θέσεων.

Είναι ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ, ενόψει καλοκαιριού ένας τουριστικός Νομός – χρυσάφι και στολίδι της χώρας, αντί να ενισχύεται, να ΑΠΟΔΕΚΑΤΙΖΕΤΑΙ.

‘Ρουτίνα’ έχουν γίνει και οι παράλογες- συστηματικές αποσπάσεις που απολαμβάνουν ορισμένοι μόνο συνάδελφοι, όπως και το ότι άλλοι έρχονται στο Νομό (μετά κόπων και βασάνων μας) σαν να έχουν ‘συστατικές’ επιστολές τοποθέτησης, με αυτούς που δεν έχουν, να νιώθουν κυριολεκτικά ως ‘εξιλαστήρια θύματα’. Γιατί να πληρώνουν αυτή την κατάσταση οι ελάχιστοι εναπομείναντες συνάδελφοι και οι πολίτες με ΑΝΑΣΦΑΛΕΙΑ; Ως Ένωση δεν ξεχνούμε ποτέ ότι εκτός από συνδικαλιστές για την προάσπιση των συμφερόντων ΟΛΩΝ των συναδέλφων, είμαστε και ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΙ ΣΤΗΝ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΤΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ των πολιτών.

ΔΕΝ μπορούμε οι λίγοι εναπομείναντες να φυλάμε τις «Θερμοπύλες» της Χαλκιδικής, να σηκώσουμε το βάρος της ασφάλειας εκατομμυρίων πολιτών. Η ευθύνη της διακινδύνευσης της ασφάλειας των πολιτών που πληρούν τις τοπικές κοινωνίες περιοχής αρμοδιότητας αποδεκατισμένων Τμημάτων, είναι ΕΥΘΥΝΗ των αποφασίσαντων τον αποδεκατισμό τους, και σας θέτουμε προ αυτής.

Είμαστε στο ΣΗΜΕΙΟ ΜΗΔΕΝ για να υπάρξει μία ΓΕΝΝΑΙΑ απόφαση για να ενισχυθεί η Δ..Α. Χαλκιδικής, προσευχόμενοι βέβαια ότι θα γίνει με άτομα που θα παραμείνουν κιόλας στη Διεύθυνσή μας! Διαφορετικά ας κλείσουν τα Τμήματα των οποίων την επάνδρωση δεν αναλαμβάνει όποιος έχει την ΕΥΘΥΝΗ και ας ΛΟΓΟΔΟΤΗΣΕΙ για αυτή την επιλογή στην τοπική κοινωνία. Εμείς πάντως ως Ένωση σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να αφήσουμε τους συναδέλφους μας εκτεθειμένους».