Σήμερα θα μιλήσουμε για την Όλυνθο. Αυτό το χωριό με την πλούσια ιστορία, τους φιλόξενους κατοίκους του και φυσικά με τα εκλεκτά τοπικά προϊόντα που παράγει. Απέχει από τη Θεσσαλονίκη 75 χλμ και από την πρωτεύουσα της Χαλκιδικής, τον Πολύγυρο, 25 χλμ. Το σημερινό χωριό αριθμεί 1200 περίπου κατοίκους, ενώ ανατολικά σε μικρή απόσταση βρίσκονται τα ευρήματα των ανασκαφών της Αρχαίας Ολύνθου. Η σπουδαία πόλη της αρχαίας Ολύνθου υπήρξε το σημαντικότερο πολιτικό, οικονομικό και στρατιωτικό κέντρο της Χαλκιδικής από τον 5ο ως τον 3ο π.Χ. αιώνα. Στον τόπο της ανασκαφής που είναι επισκέψιμος, έχουν βρεθεί αρχαίοι τάφοι, αρχαία νομίσματα, και σπάνιας ομορφιάς ψηφιδωτά που χρονολογούνται σε διάφορες εποχές της ελληνικής ιστορίας.
Το XalkidikiPolitiki θέλοντας οι αναγνώστες του να γνωρίσουν καλύτερα το χωριό με την μακραίωνη ιστορία, επικοινώνησε με τον πρόεδρο της κοινότητας Ολύνθου Νίκο Αυγέρη, θέτοντας του μερικά ερωτήματα:
• Πρόεδρε πείτε μας λίγα λόγια για την ιστορία του χωριού σας.
Η τοποθεσία κατοικείται από τη Νεολιθική Εποχή(5300-4500 π.Χ.). Η “Όλυνθος” είναι προελληνική λέξη και σημαίνει πιθανώς “αγριοσυκιά”. Σύμφωνα με την παράδοση ονομάστηκε έτσι από τον Όλυνθο, γιο του ποτάμιου θεού Στρυμόνα. Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, η πόλη κτίστηκε από τους Βοττιαίους, οι οποίοι μετά την εκδίωξή τους από τους Μακεδόνες, μετοίκησαν στη Χαλκιδική. Ο συγκεκριμένος οικισμός καταστράφηκε το 479 π.Χ. από τους Πέρσες, όταν επέστρεφαν στην Ασία μετά την ήττα τους στις Πλαταιές, και παραδόθηκε στους Χαλκιδείς. Η περίοδος ακμής της ανάγεται στους κλασικούς χρόνους και μάλιστα συμμετείχε στην Α’ Αθηναϊκή Συμμαχία (Δηλιακή Συμμαχία) ως ενεργό μέλος. Σε όλη τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας το όνομα του χωριού ήταν Μυριόφυτο. Μετά το 1922 προστέθηκαν στους λίγους ντόπιους κατοίκους πολλοί πρόσφυγες από την Ανατολική Θράκη και τη Μικρά Ασία. Στον οικισμό λειτουργεί παιδικός σταθμός, νηπιαγωγείο, δημοτικό σχολείο, αγροτικό ιατρείο, ΚΑΠΗ ενώ δραστηριοποιείται πολιτιστικός σύλλογος και σύλλογος γυναικών που διοργανώνουν εκδηλώσεις, όπως την τριήμερη γιορτή της ελιάς.
• Ποια είναι τα σημεία που κάποιος μπορεί να βρει στο χωριό σας και να τα επισκεφτεί;
Ο βασικός πυλώνας του χωριού είναι ο αρχαιολογικός χώρος της Ολύνθου. Πιστεύω πως είναι από τους πιο σημαντικούς αρχαιολογικούς χώρους στην βόρεια Ελλάδα και πρέπει σίγουρα όλοι να τον επισκεφτούν. Στον αρχαιολογικό χώρο μάλιστα λειτουργεί και αρχαιολογικό μουσείο, το οποίο προσφέρει οπτικοακουστικό υλικό. Ένα άλλο επισκέψιμο σημείο είναι ο πύργος των “Μαριανών. Πρόκειται για έναν υστεροβυζαντινό πύργο, ο οποίος βρίσκεται 1.5 χιλιόμετρα βόρεια του αρχαιολογικού χώρου και του σημερινού οικισμού της Ολύνθου (πρώην Μυριόφυτο) στην αριστερή πλευρά του επαρχιακού δρόμου προς Πολύγυρο. Ο πύργος χτίστηκε το 1374 και αποτελούσε κέντρο κτήματος της Μονής Δοχειαρείου. Απέναντι από τον πύργο των “Μαριανών” βρίσκεται και ο βυζαντινός ναός του Αγίου Νικολάου, ο οποίος έχει απομείνει μόνο με το ιερό του. Η περιοχή της “Πρωτομαγιάς” επίσης είναι ένας χώρος που αξίζει να επισκεφθεί κανείς. Βρίσκεται στο βόρειο τμημα του χωριού, και περικλείεται από πολλά πλατάνια με τον Ολύνθιο ποταμό να την διασχίζει. Τέλος θα πρότεινα να επισκεφτείτε και την παλιά ιστορική εκκλησία του Αγίου Γεωργίου, η οποία είναι κτίσμα του 1860.
• Ποιες είναι οι κυριότερες γιορτές, ήθη και έθιμα;
Μια πολύ σημαντική γιορτή όπως προανέφερα είναι αυτή της ελιάς! Πραγματοποιείται κάθε χρόνο στα μέσα του καλοκαιριού με εκθέματα από τους παραγωγούς και τα τοπικά εργοστάσια επεξεργασίας ελιάς. Προσφέρουμε στον κόσμο τσίπουρο και ελιές και στη συνέχεια λαμβάνει χώρο ένα μεγάλο γλέντι με χορό και ζωντανή μουσική. Σημαντικές εορτές είναι ακόμη η εορτή του Αγίου Αθανασίου, πολιούχου του χωριού μας που εορτάζεται στις 2 Μαΐου και του Αγίου Γεωργίου στις 23 Απριλίου. Και στις δυο αυτές εορτές τελείται πανηγυρικός εσπερινός και θεία λειτουργία, ενώ ακολουθεί και παραδοσιακό κουρμπάνι. Επίσης τιμάμε την μνήμη των Αγίων Αναργύρων στις 1 Ιουλίου, όπως και τα εννιάμερα της Παναγίας. Τέλος, κάθε χρόνο η Όλυνθος οργανώνει ένα μεγάλο καρναβάλι, με αποκριάτικη παρέλαση, κέφι και ξεφάντωμα!
• Πως είναι η καθημερινότητα στο χωριό και αν υπάρχει κάτι που θα άλλαζε η θα βελτίωνε την ποιότητα ζωής των κατοίκων;
Η κύρια σχόλια των κατοίκων εδώ είναι η βρώσιμη πράσινη ελιά (ΠΟΠ Χαλκιδικής). Παράγουμε αγουρέλαιο, βερίκοκα και φυστίκια αιγίνης. Υπάρχουν βέβαια και κάποιοι που ασχολούνται και με την κτηνοτροφία. Στο χωριό μετά τον κορονοϊό τα πράγματα έχουν κάπως αλλάξει. Ο κόσμος είναι πιο μαζεμένος και κάπως πιο διατακτικός. Παρολ’αυτά η Όλυνθος παραμένει ένα ζωντανό χωριό με καφέ, ταβερνάκια και κυρίως φιλόξενους κατοίκους! Όσον αφορά τώρα το δεύτερο σκέλος της ερώτησής σας θα μπορούσαν σίγουρα να γίνουν αρκετά πράγματα, όμως για να τα αναλύσουμε χρειαζόμαστε ολόκληρες ώρες. Θα εστιάσω σε ζητήματα πιο σοβαρά και σε κάποιες δράσεις-κινήσεις που θα βοηθούσαν το χωριό να αναπτυχθεί περεταίρω. Αρχικά το πρώτο και πιο σοβαρά απ’ όλα είναι να ολοκληρωθεί πλήρως η αντιπλημμυρική θωράκιση του χωριού, με τα δυο εναπομείναντα ακριανά ρέματα. Σίγουρα πρέπει να γίνει η ανάπλαση του κεντρικού δρόμου με πεζοδρόμηση και νέο ηλεκτροφωτισμό, όπως και κάποιες ασφαλτοστρώσεις εντός του οικισμού που δεν έχουν ολοκληρωθεί ακόμη και κάποιες άλλες που είναι απαραίτητες εκτός του οικισμού. Τέλος πιστεύω ότι ο αρχαιολογικός χώρος θα έπρεπε να λειτουργεί εντελώς διαφορετικά. Μάλιστα είχα διαμορφώσει κάποιες προτάσεις και κατά την επίσκεψη της κα. Μενδώνη, τις οποίες τις παρέδωσα στην ίδια, ώστε να τις μελετήσει. Για παράδειγμα μια αναστήλωση αρχαίας οικίας μέσα στον αρχαιολογικό χώρο θα άλλαζε εντελώς την εικόνα. Επίσης είναι αναγκαίο το μουσείο να λειτουργεί καθημερινά, ιδιαίτερα τους καλοκαιρινούς μήνες που η Χαλκιδική δέχεται χιλιάδες επισκέπτες. Δεν υφίσταται ένα μουσείο με τέτοια ιστορία να λειτουργεί με διαλείμματα και μόνο πρωινές ώρες. Ακόμη είχα προτείνει την δημιουργία ενός πεζόδρομου, ο οποίος θα ένωνε το χωριό της Ολύνθου με τον αρχαιολογικό χώρο. Γιατί ξέρετε το τελευταίο σπιτι του χωριού απέχει γύρω στα 800 μέτρα από τον αρχαιολογικό χώρο. Έτσι θα είχαμε μια άλλου είδους κίνηση στο χωριό και οι επισκέπτες θα γνώριζαν καλύτερα τον τόπο μας. Τέλος θα έλεγα πως κάποια στιγμή είναι αναγκαίο να αναστηλωθεί ο πύργος των “Μαριανών”, ο οποίος στέκει εκεί μισκογκρεμισμένος και να αξιοποιηθεί η περιοχή της “Πρωτομαγιάς”, ώστε να γίνει ένας χώρος αναψυχής και απόδρασης, όχι μόνο για τους κατοίκους, αλλά και για τους επισκέπτες οι οποίοι αποζητούν στιγμές χαλάρωσης και ξεγνοιασιάς στην καταπράσινη φύση! 
