Ανησυχία προκαλούν τα ολοένα και αυξανόμενα κρούσματα σχολικού εκφοβισμού που παρατηρούνται τα τελευταία χρόνια στη σχολική κοινότητα σε πανελλαδικό επίπεδο, με ένα κρούσμα άγριου bullying σε βάρος 16χρονου μαθητή σε εξωσχολικό περιβάλλον να εντοπίζεται και στη Χαλκιδική. Εκπαιδευτικοί κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για το συγκεκριμένο φαινόμενο, που αργά και σταθερά φέρεται να λαμβάνει ανεξέλεγκτες διαστάσεις.
Σύμφωνα με την διευθύντρια του ΓΕΛ Ν. Μουδανιών Κρυστάλλω Πολίτου, το φαινόμενο παρουσιάζει έξαρση ειδικά μετά την περίοδο του κορωνοϊού. «Προσπαθούμε να λύσουμε ορισμένα μικρής έκτασης φαινόμενα που παρατηρούνται. Προσπαθούμε να συζητήσουμε είτε με τους ίδιους τους μαθητές, είτε με τους γονείς καθώς και με τους σχολικούς συμβούλους. Όποτε χρειάστηκε καλέσαμε και ψυχολόγο» σημειώνει η κα Πολίτου, τονίζοντας ωστόσο ότι τα μέχρι τώρα φαινόμενα κινούνταν σε ένα επιλύσιμο πλαίσιο από πλευράς σχολείου.
Ανάλογη εικόνα περιγράφει και ο επί 13 χρόνια διευθυντής του Γυμνασίου Πολυγύρου κ. Σταμάτης Πασπαλάς, σύμφωνα με τον οποίον υπάρχει μία ολοένα και αυξανόμενη τάση απειθαρχίας γεγονός που οφείλεται κυρίως στη μεταβολή του τρόπου ζωής της ελληνικής κοινωνίας τα τελευταία χρόνια. «Σε εμάς τα φαινόμενα αυτά βέβαια είναι περιορισμένα λόγω περιοχής. Γενικά ο Πολύγυρος εμπνέει αυτή την ασφάλεια», ξεκαθαρίζει ο κ. Πασπαλάς.
Σκοπός των εκπαιδευτικών δεν είναι η επιβολή ενός «αστυνομοκρατούμενου» σχολικού περιβάλλοντος μέσω ενός αυστηρού πλαισίου ποινών όπως είναι για παράδειγμα οι αποβολές, αλλά η ειδική αντιμετώπιση ανάλογα τον μαθητή αλλά και το σχολικό και οικογενειακό του περιβάλλον. «Προσπαθούν και οι συνάδελφοι και οι υπεύθυνοι σχολικών τμημάτων και οι υπεύθυνοι σχολικής ζωής και εγώ προσωπικά να είμαστε κοντά να καταλαβαίνουμε και να βοηθούμε όσο μπορούμε όλες τις οικογένειες», αναφέρει η κα Πολίτου.
«Προσπαθούμε οτιδήποτε συμβεί να παρεμβαίνουμε εν τη γενέσει του. Δεν αφήνουμε να εξελιχθεί περεταίρω κάποιο περιστατικό και βέβαια δεν δείχνουμε οποιαδήποτε ανοχή πάνω σε αυτά τα φαινόμενα», σημειώνει και ο κ. Πασπαλάς.
Ο ρόλος των Συμβούλων Σχολικής Ζωής
Σε μία προσπάθεια επίλυσης των φαινομένων αυτών, το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων με απόφασή του το 2020, εγκαινίασε έναν νέο ρόλο για την εκπαιδευτική κοινότητα, αυτού του Συμβούλου Σχολικής Ζωής. Αρμοδιότητα του εκπαιδευτικού που αναλαμβάνει αυτόν τον ρόλο είναι να συμβουλεύει, να καθοδηγεί και να ενημερώνει μαθητές, γονείς και κηδεμόνες σε θέματα παιδαγωγικής αντιμετώπισης ζητημάτων σε τομείς που απασχολούν τη σχολική μονάδα, όπως ενδεικτικά, η διαχείριση κρίσεων και η πρόληψη ακραίων συμπεριφορών και παράλληλα συμβάλλει στην καλλιέργεια σχέσεων εμπιστοσύνης μεταξύ των μελών της εκπαιδευτικής κοινότητας.
Ο Σύμβουλος Σχολικής Ζωής βρίσκεται σε άμεση και διαρκή επικοινωνία με τους μαθητές ευθύνης του, τον Σύλλογο διδασκόντων και λοιπό εκπαιδευτικό προσωπικό, όπως επίσης με τους γονείς και τους κηδεμόνες. Ενεργεί όποτε αυτό του ζητηθεί, αλλά και με δική του πρωτοβουλία, εφόσον υποπέσει στην αντίληψή του κατάσταση, η οποία χρήζει ιδιαίτερης αντιμετώπισης. Στο πλαίσιο επιτέλεσης του έργου του, συνεργάζεται με τις υποστηρικτικές δομές και δύναται να ζητήσει τη συνδρομή τους για την αντιμετώπιση μεμονωμένων περιστατικών.
Παράλληλα όμως με τον ρόλο του εκπαιδευτικού, εξαιρετικά σημαντική κρίνεται και η συμβολή των γονέων στην πάταξη του φαινομένου του σχολικού εκφοβισμού. Σύμφωνα με την διευθύντρια του ΓΕΛ Ν. Μουδανιών, κα. Πολίτου «ορισμένοι γονείς είναι κάθετα αρνητικοί, δεν δέχονται την τιμωρία, υπάρχει άρνηση και ρήξη, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις όπως για παράδειγμα όταν παίρνουμε το κινητό ενός παιδιού ή όταν κάνουμε παρατήρηση όταν ένα παιδί δεν έρχεται ευπρεπώς ενδεδυμένο στο σχολείο, υπάρχουν απειλές ότι θα μας καταγγείλουν. Από την άλλη πλευρά έχουμε ορισμένους γονείς που θεωρούν ότι αν γίνουμε πιο αυστηροί και ρίχνουμε τιμωρίες ότι θα λυθούν τα προβλήματα».
Μείζον πρόβλημα σύμφωνα με την εκπαιδευτική κοινότητα αποτελεί η εφαρμογή της τρέχουσας εκπαιδευτικής πολιτικής που ενίσχυσε αυτό το φαινόμενο. Όπως καταγγέλλουν υπάρχει έλλειψη υποδομών και προσωπικού, γεγονός που οδηγεί τους καθηγητές σε ρόλους είτε επιστάτη, είτε γραμματέα με αποτέλεσμα την πολλαπλή ανάληψη ευθυνών. «Εμείς κάνουμε τις προσπάθειές μας. Δεν μπορεί να λειτουργήσει άψογα ένα σχολείο όταν οι καθηγητές καλούνται ταυτόχρονα να αντεπεξέλθουν σε όλα», τονίζει η κα Πολίτου. Παράλληλα, σύμφωνα με τον κ. Πασπαλά, παράγοντες όπως η ατιμωρησία, η απόλυτη προαγωγή και η μείωση των εξετάσεων με αποτέλεσμα να μειωθεί το ενδιαφέρον των μαθητών για την εκπαίδευση, συνέβαλαν, χωρίς να αποτελούν γενεσιουργές αιτίες, στην αύξηση αυτών των φαινομένων.
Του Κλεόβουλου Χατζηβασιλείου
