Είναι κοινό μυστικό μεταξύ των ντόπιων και των Ελλήνων επισκεπτών ότι δεν είναι πλέον τόσο εύκολο να μετακινηθείς σε κάθε σημείο του νησιωτικού συμπλέγματος στον Διάπορο χωρίς να «παραβιάσεις» άθελά σου ή εκούσια τις ιδιωτικές παραλίες και τους κολπίσκους.
Σαν από παραμύθι, οι διακοπές στη Σιθωνία πάντα έχουν μια δόση μαγείας και ονείρου. Η χρυσόσκονη… πάνω από τη δεύτερη χερσόνησο της Χαλκιδικής φτάνει και περισσεύει για κάθε γωνιά της, μια πιο πολύ για ορισμένα μέρη που τυγχάνουν φυσικών προνομίων. Ένα από αυτά είναι ο Διάπορος. Το μικρό νησάκι απέναντι από τη Βουρβουρού, που φτάνει μόλις τα 3,2 τ.χλμ.
Οι συστάσεις έχουν γίνει εδώ και πολλά χρόνια με τον Διάπορο. Τιρκουάζ θαλάσσια νερά, φυσικός κολπίσκος για ελλιμενισμό σκαφών, γαλάζια λίμνη και άλλα «μυστικά» αλλά καθόλου κρυφά μέρη για τους μυημένους. Φαίνεται πως ο Μπραντ Πιτ και η Αντζελίνα Ζολί ήξεραν καλά πού θα κάνουν τις διακοπές τους προ εφταετίας περίπου, όταν επέλεξαν να περάσουν το καλοκαίρι τους στη Βίλα Βουλινού, που ανακαινίστηκε από γνωστό Γάλλο επιχειρηματία.
Για την ιστορία να πούμε βέβαια ότι ο επιχειρηματίας Θωμάς Βουλινός ήταν εξ αρχής λάτρης και οραματιστής όσον αφορά τον Διάπορο. Στη δεκαετία του ‘80 είχε χτίσει εκεί τη βίλα του που χαρακτηριζόταν από μοναδική πολυτέλεια και ομορφιά. Ιδιωτική παραλία, δευτερεύουσες εγκαταστάσεις και στη μέση ένα μοναδικό κτίσμα 500 τ.μ. που γνώρισε απερίγραπτη χλιδή από τον βίο των ιδιοκτητών και των επισκεπτών του. Το σπίτι πουλήθηκε στον Γάλλο επιχειρηματία μετά το 2013, όταν η τελική τιμή του είχε φτάσει στα 4,5 εκατ. ευρώ. Ο αστικός μύθος (ή αλήθεια) λέει ότι η βίλα Βουλινό ενοικιάζεται σήμερα προς 7 χιλιάδες ευρώ τη βραδιά!
Και ερχόμενοι στο σήμερα, παρατηρούμε ότι στον Διάπορο έχουν ανεγερθεί πάνω από 15 συγκροτήματα, μικρά ή μεγαλύτερα, κυρίως για εκμετάλλευση. Η πρόσβαση στο νησάκι γίνεται με σκάφη από τη Βουρβουρού ή άλλα μέρη, πιο μακριά, όταν πρόκειται για επώνυμους, που θέλουν να διατηρήσουν την ανωνυμία τους και προσεγγίζουν με θαλαμηγούς. Οι κοινοί θνητοί (π.χ. λουόμενοι) αμέσως μόλις πατήσουν το πόδι τους στην ακτή, μπαίνουν στο μικροσκόπιο των συστημάτων ασφαλείας (κάμερες, security κλπ) αφού πρέπει πάσει θυσία να προστατευτεί η ιδιωτικότητα των παραθεριστών. Άλλωστε κι εγώ αν ήμουν Χολιγουντιανός αστέρας δεν θα ήθελα να κολυμπάω δίπλα στον κάθε τουρίστα.
Μια εξωτική παραλία της Σιθωνίας βρίσκεται στον Διάπορο. Είναι η Μυρσίνη, ή Λευκή Παραλία, ή αλλιώς Χαβάη. Την παράσταση κλέβει όμως η Γαλάζια λίμνη, ανάμεσα σε Διάπορο και Άγιο Ισίδωρο. Όταν επισκέπτεται κανείς αυτά τα μέρη καταλαβαίνει γιατί ο Διάπορος είναι ο «Σκορπιός» της Χαλκιδικής. Ή μήπως η παρομοίωση αδικεί τον Διάπορο;
‘Ο,τι πωλείται, αγοράζεται
Μετά τη βίλα Βουλινού, ο Γάλλος επιχειρηματίας έκανε ένα σημαντικότατο βήμα στην τουριστική ανάπτυξη του Διάπορου. Ακολούθησαν κι άλλοι ξένοι επενδυτές, καθώς στην πλειονότητα των τουριστικών επιχειρήσεων μιλάμε για ξένα κεφάλαια που φέρνουν και αλλοδαπούς τουρίστες υψηλών βαλαντίων.
Ο γνωστός Έλληνας επιχειρηματίας Σταύρος Ανδρεάδης αποφάσισε να βάλει το δικό του στίγμα στο νησάκι αγοράζοντας έκταση των 100 στρεμμάτων στο βορειοανατολικό άκρο του νησιού και την οποία θα αξιοποιήσει μέσω της ΣΤΑΝΤΑ ΑΕΔΑ. Το όραμά του όπως έχει δηλώσει για τη συγκεκριμένη επένδυση, είναι μια ήπια ανάπτυξη με σεβασμό στο περιβάλλον που θα απευθύνεται σε εκείνους που θέλουν να μένουν μακριά από τα «αδιάκριτα» βλέμματα. Ωστόσο δεν παραβλέπουμε ότι η επένδυση επιφέρει μια επιπλέον μεγάλη δαπάνη για εγκαταστάσεις ύδρευσης και ηλεκτροδότησης.
Μέχρι στιγμής πάντως δεν είναι πολύ καλή η χρονιά για τον Διάπορο. Λίγο ο καιρός λίγο η ακρίβεια και η κίνηση έχει πέσει αρκετά. Αυτό μαρτυρά ιδιοκτήτης επιχείρησης με μικρά σκάφη προς ενοικίαση, που δραστηριοποιείται στην περιοχή. Ο κύριος Τ.Α. από τα ενοικιαζόμενα σκάφη αναφέρει ότι ακόμη δεν υπάρχει ο κόσμος που θα ήθελε η περιοχή για να πουν πως κάτι κινείται. Ωστόσο, μιλά για τις μαγευτικές παραλίες και το μοναδικό φυσικό κάλος που υπάρχει σε Διάπορο και Βουρβουρού. «Είναι απίστευτης ομορφιάς η περιοχή και αξίζει τον κόπο να κάνεις μια βουτιά στα υπέροχα νερά του νησιού. Εμείς μεταφέρουμε τους τουρίστες απέναντι για μια βόλτα κάποιων ωρών κι εκείνοι μαγεύονται από το περιβάλλον», αναφέρει ο ίδιος.
Στην πραγματικότητα όμως οι ξένοι επενδυτές επιβεβαιώνουν ότι η περιοχή απευθύνεται σε λίγους. Πριν από μερικά χρόνια ήταν οι Ρώσοι που είχαν πάρει ακίνητα στον Διάπορο προς τουριστική εκμετάλλευση. Στη συνέχεια άλλαξαν χέρια οι πολυτελείς βίλες και πέρασαν στους Βούλγαρους. Τώρα, έχουν σειρά οι Ρουμάνοι που δείχνουν αγοραστικό ενδιαφέρον για ό,τι πωλείται. Είναι κοινό μυστικό μεταξύ των ντόπιων και των Ελλήνων επισκεπτών ότι δεν είναι πλέον τόσο εύκολο να μετακινηθείς σε κάθε σημείο του νησιωτικού συμπλέγματος στον Διάπορο χωρίς να «παραβιάσεις» άθελά σου ή εκούσια τις ιδιωτικές παραλίες και τους κολπίσκους.
Τι λένε οι επιχειρηματίες
Από τη Βουροβουρού και τον Όρμο Παναγίας, ως τη νήσο Διάπορο υπάρχουν εκατοντάδες τουριστικές επιχειρήσεις που όλες συγκλίνουν σε ένα στοιχείο. Είναι οι διακοπές στον Παράδεισο. Ιδιοκτήτρια θέρετρου στη Βουρβουρού βλέπει καθημερινά τον κόσμο να νοικιάζει βάρκες και να περνά απέναντι στον Διάπορο αυθημερόν για μπάνιο. «Το 90% περίπου του κόσμου που έρχεται στο νησί είναι αλλοδαποί», μας λέει η ίδια.
Η κα. Μ.Κ. που διατηρεί επίσης επιχείρηση τονίζει ότι οι κρατήσεις γίνονται από πολύ νωρίς. Η ίδια βλέπει ότι ο Ιούλιος θα είναι ένας πολύ καλός μήνας. «Μέχρι τις 15 Αυγούστου όλα τα καταλύματα είναι γεμάτα. Είναι όλοι ξένοι, οπότε δεν έχουνε πρόβλημα με τον καιρό, αλλιώς θα είχανε φύγει από την πρώτη μέρα», παρατηρεί η κα. Μ.Κ. και προσθέτει ότι στις τιμές δεν έχει γίνει καμία αύξηση. «Ο Ιούνιος είναι 250 ευρώ τη βραδιά με δύο δωμάτια, σαλόνι, κουζίνα και βεράντες. Μπορεί να φιλοξενήσει έως και 6 άτομα», λέει. Όσον αφορά τον Διάπορο η επιχείρηση αναλαμβάνει να τους κάνει αυθημερόν βαρκάδα στο νησάκι και προτείνει ενοικιαζόμενα σκάφη που συνεργάζονται για να πετύχουν καλύτερες τιμές. Οι τιμές του Ιουλίου και Αυγούστου είναι σαφώς πιο υψηλές, ενώ οι κρατήσεις διαφοροποιούνται και ως προς τον αριθμό ατόμων που φιλοξενούνται στα καταλύματα.
Σουζάνα Καζάκα για Εφημερίδα “Μακεδονία της Κυριακής”
