Λερναία Ύδρα θυμίζει η ανομία στη Χαλκιδική, όπου επιχειρήσεις ελληνικών και ξένων συμφερόντων εκμεταλλεύονται τα πιο πλούσια και όμορφα κομμάτια γης, συχνά και με «την άδεια της αστυνομίας», που λέει και η λαϊκή ρύση.
Η υποστελέχωση των υπηρεσιών στο νομό αφήνει ελεύθερο το πεδίο δράσης για δεκάδες αυθαιρεσίες σε οικόπεδα φιλέτα. Στην Κασσάνδρα κάθε καλοκαίρι σημειώνονται καταγγελίες πολιτών και υπηρεσιών προς τις αρχές, αφού τις τελευταία χρόνια η ιδιωτική χρήση γης καταπατά δάση, κοινόχρηστους χώρους και αιγιαλό. Εκτός όμως από την πολυσύχναστη χερσόνησο της Χαλκιδικής, οι καταπατήσεις έκαναν την εμφάνισή τους και στη Σιθωνία τα τελευταία χρόνια, το δεύτερο λεγόμενο πόδι του νομού, όπου μέχρι πρότινος το παρθένο δάσος και οι απάτητες ακτές κυριαρχούσαν. Τα τελευταία χρόνια ωστόσο, και μετά τον κορεσμό που έχει επέλθει στην Κασσάνδρα, η Σιθωνία ανεβαίνει θέση στην προτίμηση της εμπορευματοποίησης και του κέρδους στο όνομα του τουρισμού.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η εκμετάλλευση έκτασης στη θέση «Κωνωπάδες», της κοινότητας Αγίου Νικολάου, ένα κομμάτι γης που ιδιοκτησιακά ανήκει στην Ιερά Μονή Ζωγράφου. Το πάλαι ποτέ μετόχι της περιοχής μετατράπηκε σταδιακά σε τουριστικό «παράδεισο» επί γης όπου εταιρεία Βουλγαρικών συμφερόντων μετέτρεψε το μισό βουνό σε οικισμό με τροχοβίλες. Οι σοβαρότατες καταγγελίες φυσικών προσώπων και υπηρεσιών προς τις αρχές είχαν σαν αποτέλεσμα να φρενάρει αυτό το «όργιο» αυθαιρεσίας και κατά το φετινό καλοκαίρι να μην λειτουργήσεις η τουριστική επιχείρηση τις τροχοβίλες παρά μόνο τις εγκαταστάσεις κάμπινγκ.
Πώς φτάσαμε ως εδώ
Για να φτάσει η εταιρεία Βουλγαρικών συμφερόντων να χτίσει το μισό βουνό και να μπαζώσει τη μισή ακτή Ζωγράφου πέρασε ένα εύλογο χρονικό διάστημα. Διανοίχτηκαν δρόμοι και κόπηκαν δέντρα, ενώ «αφανίστηκαν» και ιστορικής σημασίας ευρήματα καθώς όπως είπαμε πρόκειται για μετόχι της Ι.Μ. Ζωγράφου του Αγίου Όρους.
Σύμφωνα με αποφάσεις που πάρθηκαν και αναρτήθηκαν κατά καιρούς, και από το 1988 που λειτουργεί το κάμπινγκ στην περιοχή, και το οποίο είναι εγκατεστημένο σε ελαιώνα, όλα φαίνονταν να λειτουργούν νόμιμα και ορθά. Επειδή όμως ο αυξανόμενος τουρισμός «ανοίγει» την όρεξη για ολοένα και μεγαλύτερα κέρδη, ξαφνικά στην περιοχή άρχισαν να εκτελούνται εργασίες μη προβλεπόμενες για τον δασικό χαρακτήρα της έκτασης και με επιβαρυντικές επιπτώσεις στο περιβάλλον. Πληροφορίες θέλουν να έχουν πέσει στη θάλασσα πάνω από 20 χιλιάδες κυβικά χωματουργικών υλικών, και μάλιστα ανεξέλεγκτα σε περιοχή Natura 2000 (ΕΖΔ, GR1270002 «ΟΡΟΣ ΙΤΑΜΟΣ ΣΙΘΩΝΙΑ»)
Το θέμα της αυθαιρεσίας στη Σιθωνία θα απασχολήσει και επόμενα άρθρα στο πλαίσιο μιας ευρύτερης έρευνας, τόσο των καταπατήσεων όσο και της ακούσιας αδυναμίας των αρχών να επιτελέσουν στο ακέραιο τα όσα προβλέπει ο νόμος, λόγω κυρίως υποστελέχωσης.
Από το 2020 η Περιβαλλοντική αδειοδότηση της Διεύθυνσης Περιβάλλοντος της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Μακεδονίας και Θράκης, για τη λειτουργία του Κάμπινγκ και μόνο, αναφέρει ρητά ότι «Δεν προβλέπεται κατασκευή νέων ή επέκταση- εκσυγχρονισμός υφιστάμενων κτιρίων και η περιβαλλοντική αδειοδότηση αφορά αποκλειστικά την λειτουργία της μονάδας». Η ίδια απόφαση αδειοδότησης επίσης αναφέρει ότι «Η έκταση στην οποία είναι εγκατεστημένο το κάμπιγκ είναι ελαιώνας και σύμφωνα με σχετική γνωμοδότηση της Επιθεώρησης Δασών, χαρακτηρίζεται σχεδόν εξ ολοκλήρου αγρός – ανέκαθεν μη δασικού χαρακτήρα – με εξαίρεση τμήματα (3 τα οποία διέπονται από τις διατάξεις της Δασικής Νομοθεσίας, και σε κάποια από τα οποία υφίστανται κτιριακές εγκαταστάσεις χωρίς την προβλεπόμενη έγκριση επέμβασης.
Από το 2020 επίσης είχε φτάσει στην Εισαγγελία Πολυγύρου έγγραφο του Αστυνομικού Τμήματος Αγίου Νικολάου, βάσει του οποίου διαπιστώθηκε σειρά παραβάσεων στην επίμαχη έκταση της Σιθωνίας. Πιο συγκεκριμένα διαπιστώθηκε ότι κατασκευάστηκαν παράνομα, οικίσκοι, έγιναν χωματουργικές εργασίες, τσιμεντένιες βάσεις με βίλες, καταπάτηση αιγιαλού, κ.α. Θεωρητικά, από τότε ως σήμερα έγινε αναστολή εργασιών των εγκαταστάσεων αν και οι περισσότερες ήταν ήδη σε στάδιο αποπεράτωσης.
Σύμφωνα δε με τον δήμο Σιθωνίας, το καλοκαίρι που διανύουμε δεν λειτούργησαν οι υποδομές του τουριστικού συγκροτήματος, παρά μόνο το κάμπινγκ και το κατάστημα υγειονομικού ενδιαφέροντος. «Εμείς δεν έχουμε ιδιοκτησίες στην εν λόγω έκταση που ανήκει στην Ιερά Μονή Ζωγράφου», τονίζει ο δήμαρχος Σιθωνίας Κυπαρίσσης Ντέμπλας. Το όλο θέμα πάντως απασχολεί το Δασαρχείο Πολυγύρου που εξετάζει κάθε ενδεχόμενο καταπάτησης, αν και σύμφωνα με την υπηρεσία, η έκταση είναι αγρός με βάση τον κυρωμένο χάρτη του 2017.
Γράφει η Σουζάνα Καζάκα για την Εφημερίδα “Μακεδονία της Κυριακής”
