Το 2023 είναι μια πολύ παραγωγική χρονιά για τον Stolou, τον νεαρό παραγωγό που αυτήν τη στιγμή φτιάχνει τον ήχο της Θεσσαλονίκης, ένα ιδιότυπο μείγμα από downbeat χιπ χοπ με δυνατές μελωδίες και έντονα συναισθήματα που ρέπουν προς τη μελαγχολία, funky beats και τον χορευτικό ήχο της νέας ποπ που έχει αναφορές στα dance hits μιας εποχής που εκείνος δεν είχε καν γεννηθεί.
Ο Stolou είναι 21 χρονών και έχει ήδη μια εντυπωσιακή δισκογραφία στο Spotify και συνεργασίες με νέους ράπερ αλλά και ονόματα καθιερωμένα πλέον στο rap game. Είναι ο άνθρωπος πίσω από τα «Πώς σε λένε», «Αν θες» και «2 Φίλοι» του Lil Barty, το «Paranoia» των Alecc & Ggreco, το χιτ «Bodycount» του Tommi και της Kristy, το άλμπουμ «Hard to like» του Marta αλλά και μια σειρά από EP που τον καθιέρωσαν ως έναν περιζήτητο παραγωγό: το «Insomnia» των RSK και XXhtos, το «Reborn» του Efta, το «Arcade» των GXHAN και Twelvee. Πάνω απ’ όλα, όμως, είναι ο δημιουργός του «Wake n Bake vol. 1», του πρώτου προσωπικού του EP με συμμετοχές των φίλων και συνεργατών του, οι οποίοι του οφείλουν τον ήχο και εδώ δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους. Το «Wake n Bake vol. 1» είναι μια συλλογή με ποπ κομμάτια στα οποία ραπάρουν και τραγουδάνε μερικοί από τους καλύτερους νέους artists της Θεσσαλονίκης, ο Twelvee, ο Mel, ο Lil Barty, ο Norm και ο RSK, o Yungnsad, ο Xxhtos και ο Αθηναίος GXHAN, δημιουργώντας ένα σύνολο από εξαιρετικά κομμάτια, το ένα καλύτερο απ’ το άλλο. Ποπ για μια γενιά σχεδόν άγνωστη που κάνει τα δικά της χιτ, η οποία για τον κόσμο που ζει έξω απ’ τα social media (ειδικά το TikTok) είναι σχεδόν σαν εξωγήινη.
Το να δημιουργώ μουσική απ’ το μηδέν και να βγάζω τα συναισθήματά μου πάνω στο κομμάτι με γεμίζει απίστευτα και μου δίνει την ευκαιρία να εκφράσω αυτό που νιώθω. Στα χειρότερά μου το να γράφω μουσική με έχει βοηθήσει να σταθώ στα πόδια μου.
«Γεννήθηκα στη Θεσσαλονίκη και μεγάλωσα στα Νέα Μουδανιά Χαλκιδικής, σε ένα ασφαλές οικογενειακό περιβάλλον», λέει ο Stolou (το καλλιτεχνικό του όνομα βγαίνει από το επώνυμό του). «Δεν μου έλειψε τίποτα στα παιδικά μου χρόνια. Ήμουν πολύ ήσυχο και διαβαστερό παιδί. Μέχρι τα τελευταία σχολικά χρόνια στόχευα για Ιατρική, αλλά από πάντα ασχολιόμουν με τον ήχο και την εικόνα.
Στο σπίτι έπαιζε κυρίως ροκ και μέταλ που άκουγε ο πατέρας μου, ωστόσο δεν έπαιζε πολλή μουσική. Μεγαλώνοντας, ξεκίνησα να ακούω ροκ, indie και ηλεκτρονική μουσική. Έπειτα, τέλη γυμνασίου, μπήκε το ραπ στην playlist μου. Παράλληλα, έπαιζα πιάνο και άκουγα και κλασική μουσική.
Πριν από τρία χρόνια κατέβασα το FL Studio (σ.σ. το ψηφιακό επαγγελματικό πρόγραμμα σύνθεσης μουσικής) και ξεκίνησα να γράφω δικά μου κομμάτια. Αρχικά έγραφα στο Audacity με τον κολλητό μου RSK κομμάτια για πλάκα, μέχρι πoυ αποφάσισε να ηχογραφήσει κάτι πιο σοβαρό. Ο τρόπος που ηχογραφώ αλλάζει μέρα με τη μέρα. Η εξέλιξη δεν σταματά ποτέ. Εκμεταλλεύομαι κάθε ευκαιρία που μου δίνεται για να δουλέψω και να γίνω καλύτερος σε αυτό που κάνω.
Το να δημιουργώ μουσική απ’ το μηδέν και να βγάζω τα συναισθήματά μου πάνω στο κομμάτι με γεμίζει απίστευτα και μου δίνει την ευκαιρία να εκφράσω αυτό που νιώθω. Στα χειρότερά μου το να γράφω μουσική με έχει βοηθήσει να σταθώ στα πόδια μου.
Τα ονόματα που με καθόρισαν είναι ο Post Malone και οι Migos κυρίως, και άλμπουμ όπως τα “Stoney”, “Beerbongs & Bentleys”, “Without Warning”, “Culture 1 & 2”, “Quavo Huncho” κ.λπ. Μεγαλώνοντας και ακούγοντας δουλειές παραγωγών είχα ως μουσικά πρότυπα τον Metro Boomin και τον Ortiz. Ακούγοντας τη μουσική τους, έμαθα να σκέφτομαι και να δημιουργώ με τρόπους που δεν φανταζόμουν. Δεν μπορώ να πω ότι υπάρχει κάποιος η κάτι που μου άλλαξε τη ζωή, αλλά το πείσμα και την εργατικότητα την πήρα σίγουρα από τους γονείς μου. Οι γονείς μου δεν έχουν καμία σχέση με αυτό που κάνω.
Ήταν μεγάλο ρίσκο η ασχολία μου με τη μουσική, αλλά δεν το βλέπω πλέον έτσι. Αυτήν τη στιγμή έχω αφήσει στην άκρη τη σχολή και τις σπουδές μου για να αφιερωθώ στη μουσική και να ζω από αυτή. Έχω δει αποτελέσματα, ο κόπος μου ανταμείβεται όσο συνεχίζω να δουλεύω. Ιδανικά θα ήθελα να τελειώσω μια σχολή μουσικής παραγωγής κάποια στιγμή στο μέλλον.
Ξεκίνησα να γράφω μουσική επαγγελματικά τον Μάρτιο του 2021. Στην αρχή πήρα εξοπλισμό για να γράφω με τους φίλους μου όταν μετακόμισα στη Θεσσαλονίκη, μέχρι που ένα από τα πρώτα παιδιά που γνώρισα στη νέα μου γειτονιά άκουσε τη δουλειά μου και μου είπε ότι θα έπρεπε να το κάνω επαγγελματικά. Το ίδιο παιδί, μία εβδομάδα μετά, μου έφερε τον πρώτο μου πελάτη και τα υπόλοιπα είναι ιστορία – S/O στον Ρένια.
Ξεκίνησα να γράφω στο σπίτι με τον ελάχιστο εξοπλισμό και από στόμα σε στόμα, από άτομα που πίστεψαν σε μένα, έχτισα πελατολόγιο. Δεν είχα επαφή με ονόματα της σκηνής τον πρώτο ενάμιση χρόνο. Στη συνέχεια, μέσω κοινών γνωστών, γνώρισα και δούλεψα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα με τον Roi, τον Richi, τον Tse και τον Οrtiz. Αποδεικνύοντας την αξία μου με αυτές τις συνεργασίες, μεγάλωσα τον κύκλο μου και γνώρισα περισσότερα ονόματα της φάσης, πράγμα το οποίο συνεχίζω να κάνω και τώρα.
Ό,τι έχω κάνει με έχει φέρει στο σημείο που είμαι. Είμαι πολύ χαρούμενος με τη ζωή μου, οπότε δεν θα άλλαζα τίποτα, πέρα από ένα πράγμα. Αν γυρνούσα τον χρόνο πίσω, δεν θα σταματούσα ποτέ τα μαθήματα πιάνου. Έχω σκοπό να τα ξαναρχίσω άμεσα όμως.
Το μεγαλύτερο όφελος από αυτό που κάνω είναι η ικανοποίηση που παίρνω όταν ακούω τα κομμάτια μου. Η χρηματική αμοιβή δεν συγκρίνεται με αυτό, αλλά η ανάγκη για τα λεφτά μπορεί να προκαλέσει ζημιά. Όταν ζεις από τη μουσική και δεν έχεις παγιώσει τα έσοδά σου πολλές φορές αναλώνεσαι σε κομμάτια με τα οποία δεν θέλεις να ασχοληθείς πραγματικά, αλλά πληρώνεσαι από αυτά. Λειτουργώντας με αυτόν τον τρόπο, πολλές φορές μπλοκάρεις την έμπνευσή σου και χάνεις την όρεξη για δημιουργία.
Ο ρόλος του παραγωγού σε κομμάτια οποιουδήποτε είδους είναι τεράστιος και για μένα μεγαλύτερος από τον ρόλο του καλλιτέχνη που ραπάρει ή τραγουδάει. Οι παραγωγοί παίρνουν πολύ μικρότερη προβολή, ενώ θα έπρεπε να αντιμετωπίζονται ως καλλιτέχνες. Αντ’ αυτού, υπάρχουν πολλά άτομα στη βιομηχανία που δεν εκτιμούν τη δουλειά μας.
Το “Wake n Bake Vol.1” είναι η πρώτη σοβαρή δουλειά που κάνω release. Είναι έξι κομμάτια από οχτώ artists με τους οποίους έχω ιδιαίτερη συνεργασία και οι παραγωγοί που δούλεψαν μαζί μου είναι κοντινά μου άτομα. Έχω ρίξει πολλές ώρες δουλειάς στις παραγωγές και στις μείξεις των κομματιών μαζί με τον φίλο μου τον XIX. Είναι πραγματικά έξι κομμάτια που γούσταρα να ακούω παραπάνω από οτιδήποτε άλλο και εκφράζουν πτυχές της αισθητικής μου.
Στα 21 μου ζω αποκλειστικά από τη μουσική, μόνος μου. Αν μπορώ εγώ, μπορεί και οποιοσδήποτε έχει την όρεξη και το ταλέντο να το κάνει. Αλλά να ξέρει ότι έχει να αντιμετωπίσει πολλή ταλαιπωρία μέχρι να δει αποτελέσματα και πρέπει να δουλέψει πάρα πολλές ώρες. Πρέπει να είναι έτοιμος να φάει τα μούτρα του πολλές φορές, να γνωρίσει κόσμο που μπορεί να μην εκτιμήσει τη δουλειά του, εταιρείες που δεν πληρώνουν τους παραγωγούς, και γενικά άτομα του χώρου που δεν θέλουν το καλό του.
Ο μεγαλύτερός μου φόβος είναι να χάσω την όρεξη και την ενέργεια γι’ αυτό που κάνω, αλλά και το να μετανιώσω για πράγματα που δεν έκανα. Δεν φοβάμαι την αποτυχία, είμαι επιτυχημένος κάθε μέρα που βρίσκομαι στη θέση που βρίσκομαι και συνεχίζω να δουλεύω.
Ξέρω ακριβώς τι θέλω και τι κάνω, δεν θεωρώ κάποια κίνησή μου ριψοκίνδυνη. Παρ όλα αυτά, όταν μπαίνω στο αμάξι του φίλου μου Νικόλο αναθεωρώ.
Το να μην αφιερώνεις αρκετό χρόνο στην τέχνη σου, το να κοιτάς το χρηματικό κέρδος και όχι πώς να βελτιωθείς σαν artist και να εκφραστείς oυσιαστικά είναι πράγματα που προσβάλλουν την αισθητική μου. Έχουμε φτάσει σε ένα σημείο που η μουσική πληρώνει, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είναι η εύκολη λύση για να βγάλεις λεφτά. Κάποιοι καταφέρνουν να χιτάρουν με μηδέν αισθητική. Όσα λεφτά και να βγάλεις, όταν δεν έχεις διαχρονικότητα και συνοχή στη μουσική σου, δεν θα μείνεις για πολύ στον χώρο, ούτε θα αφήσει στίγμα ο ήχος σου.
Η Θεσσαλονίκη είναι πρωτοποριακή σε ήχο στη ραπ σκηνή, πάντα ήταν. Τα μεγαλύτερα ονόματα της βιομηχανίας ξεκίνησαν τα πρώτα τους βήματα εδώ. Οι ρυθμοί ζωής εδώ πάνω είναι πιο ήρεμοι σε σχέση με την Αθήνα και η ιστορία του ραπ της πόλης σίγουρα αλλάζει τον τρόπο που γράφεις και ακούς μουσική. Αυτό έχει κάνει και τους ακροατές της Θεσσαλονίκης πιο αυστηρούς κριτές.
Πολλά παιδιά κάνουν τη φάση τους και έχουν βάλει το όνομά τους στον χάρτη. Twelvee, Mel, Norm, RSK, Xxhtos, Sulee είναι τα πιο δυνατά ονόματα της νέας σκηνής κατά τη γνώμη μου. S/O στον Roran και την Dizzy, άλλα δυο παιδιά με πολλές προοπτικές, που σίγουρα θα ακούσετε στο μέλλον. Υπάρχουν κι άλλοι πολλοί που τρέχουν ασταμάτητα και βγάζουν μουσική. Από παραγωγούς ξεχωρίζω τον Xix, τον Mi, τον Toygge, τον Mayjay και τον Kes. Η νέα γενιά παραγωγών θα αλλάξει πολλά και θα φέρει φρέσκο, νέο ήχο στην Ελλάδα.
Δεν πιστεύω ότι έχω καταφέρει να κάνω ολοκληρωτικά “ήχο Stolou”, αλλά σίγουρα βρίσκομαι σε ένα καλό σημείο και πειραματίζομαι συνεχώς. Παρ’ όλα αυτά, αν ακούσει κάποιος τις παραγωγές μου ή κομμάτια που έχω δουλέψει ως executive, μπορεί να καταλάβει αν έχω βάλει το χεράκι μου.
Στη Θεσσαλονίκη μ’ αρέσει ο χαλαρός ρυθμός ζωής, οι μικρές αποστάσεις και το γεγονός ότι αν κατέβεις μια μέρα κέντρο, τους βλέπεις όλους. Είναι ένα μεγάλο χωριό κι εμένα, που έχω μεγαλώσει σε χωριό, η Θεσσαλονίκη μού δίνει την τέλεια έμπνευση να δουλέψω. Αυτήν τη στιγμή τής λείπουν σοβαροί χώροι στούντιο, όπως και γραφεία εταιρειών και μουσικών labels, τα οποία βρίσκονται μόνο στην Αθήνα. Ίσως αυτό είναι και το μεγαλύτερο πρόβλημα, όλοι έχουν στόχο να κάνουν εδώ τα πρώτα τους βήματα και να φύγουν στην Αθήνα, όπου οι ευκαιρίες και τα χρήματα είναι περισσότερα. Η ποιότητα της μουσικής όσων έφυγαν από τη Θεσσαλονίκη έπεσε αρκετά με τον καιρό. Οι ακροατές επίσης δύσκολα δίνουν ευκαιρίες στη νέα φάση, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει μεγάλο hype αυτήν τη στιγμή, κάτι που είμαστε εδώ για να το αλλάξουμε.
Μου αρέσει να μαγειρεύω. Δεν με εκνευρίζει ιδιαίτερα κάτι. Είμαι απίστευτα υπομονετικός άνθρωπος και αντέχω σε ακραία εκνευριστικές καταστάσεις, χωρίς να χάνω την ψυχραιμία μου. Η υπομονή που κάνω στη δουλειά και στη ζωή μου είναι ίσως η μεγαλύτερη αρετή.
Θα ήθελα να μεγαλώσω τον κύκλο και να φτιάξω ένα network που να σου παρέχει όλες τις υπηρεσίες στον χώρο της μουσικής και των τεχνών, είναι μέσα στα πλάνα μου. Η ιδανική συνέχεια για μένα θα ήταν να ανοίξω ένα στούντιο στο κέντρο της πόλης και να ασχοληθώ με το Wake n Bake Label. Αυτήν τη στιγμή τρέχω δικό μου label με 4 artists: Twelvee, Gxhan, RSK, Xxhtos. Το Wake n Bake σκάει πεινασμένο έτοιμο να τα γαμήσει όλα! WAKE & BAKE BIIIIIIIITCH…!»
Πηγή: lifo.gr
