Αυτό είναι το σημάδι σου για να μην τα παρατήσεις. Απλώς συνέχισε!
Όταν κοιτάζω πολλούς επιτυχημένους ανθρώπους στη ζωή, είτε είναι επιτυχημένοι στη μεγάλη σκηνή είτε στην προσωπική τους ζωή, είτε έχουν μια επιχείρηση πολλών εκατομμυρίων είτε έχουν τον πιο ευτυχισμένο και υγιή γάμο, κάτι που φαίνεται να έχουν κοινό είναι το εξής: δεν τα παρατάνε ποτέ.
Αυτό είναι ένα μεγάλο μάθημα ζωής που μαθαίνω αυτή τη στιγμή. Αν θέλεις κάτι, αν ονειρεύεσαι κάτι, αν έχεις όραμα, στόχο, αν έχεις μια πρόκληση να ξεπεράσεις, μια σκοτεινή περίοδο να διασχίσεις, απλά δεν μπορείς να τα παρατήσεις.
Ξέρω ότι ακούγεται τόσο κλισέ. Πάντα έτσι ακουγόταν και σε μένα. Όμως, ας συνειδητοποιήσουμε στην πράξη πόσο σημαντικό είναι ως δεξιότητα ζωής, βασικό στοιχείο ανθεκτικότητας και παρονομαστής επιτυχίας, ευτυχίας και ευημερίας.
Όταν τα πράγματα γίνονται δύσκολα, μπορεί να χρειαστεί να σύρεις τον εαυτό σου μαζί με την τελευταία λίγη δύναμή σου για να κάνεις μόνο ένα… ακόμη… βήμα. Να σηκωθείς από το κρεβάτι μόνο για μια… ακόμη… μέρα. Να δουλέψεις μόνο για μία… ακόμη… ώρα. Αυτή είναι η εντελώς απίθανη και συχνά επώδυνη πλευρά της επιτυχίας σε πολλούς τομείς της ζωής. Απλά πρέπει να συνεχίσεις.
Υπάρχει επίσης κάτι σχετικά με την ικανότητά μας να πιέζουμε τον εαυτό μας περισσότερο από όσο είχε αποφασίσει προηγουμένως το μυαλό μας ότι μπορούσαμε να πάμε. Είναι σχεδόν μια «απόδειξη ότι κάνει λάθος», «έκπληξη» και ευχαρίστηση με την ανακάλυψη ότι έχεις περισσότερο θάρρος και ανθεκτικότητα από όσο νόμιζες ότι είχες. Σε κάνει να συνειδητοποιήσεις πώς το μυαλό και το σώμα μπορούν να σε ξεγελάσουν ώστε να πιστεύεις ότι έχεις τελειώσει, ενώ στην πραγματικότητα, έχεις ακόμα πολλά περισσότερα μέσα σου.
Αν θέλεις να καλλιεργήσεις την επιμονή, εδώ είναι 3 συμβουλές:
1. Εστίασε στο βήμα που έχετε μπροστά σας
Μόνο το επόμενο βήμα, αυτό είναι όλο.
Τώρα, το μέγεθος αυτού του βήματος εξαρτάται από το πόσο πεσμένος νιώθεις. Εάν παλεύεις πραγματικά, εάν είσαι βαριά άρρωστος, σε ακραία κατάθλιψη, έντονο φόβο και ανησυχία, εάν ο τραπεζικός σου λογαριασμός είναι άδειος, εάν η ζωή σου καταρρέει μέσα και έξω – τότε το παράθυρο από το οποίο πρέπει να κοιτάξεις, θα να είναι πολύ μικρό.
Μπορεί κυριολεκτικά να είναι το επόμενο δευτερόλεπτο, το επόμενο λεπτό, η επόμενη ανάσα. Η επόμενη μπουκιά φαγητού, το επόμενο πόδι μπροστά. Αυτό είναι όλο. Ο μικρότερος χρόνος και/ή δράση είναι αυτό στο οποίο θέλεις να εστιάσεις για να προχωρήσεις, να συνεχίσεις, να μην τα παρατάς σε περιόδους βαθιάς μάχης.
Εάν δεν τα πας πολύ άσχημα, αλλά εξακολουθείς να δυσκολεύεσαι, ίσως μπορείς να σκεφτείς και να ενεργήσεις λίγο ευρύτερα. Μπορεί να εστιάσεις στην επόμενη εβδομάδα ή μήνα, το επόμενο βήμα μπορεί να είναι ένα εντελώς νέο έργο και όχι μόνο μια εργασία. Αλλά ό,τι κι αν είναι, βεβαιώσου ότι είναι το επόμενο βήμα, όχι τα επόμενα 50. Η εστίαση είναι το κλειδί εδώ, βάλε όλη σου την ενέργεια μόνο σε αυτό το επόμενο βήμα.
Και μόλις γίνει αυτό, προχωράς στο επόμενο. Η επιμονή και το να μην τα παρατάς δεν είναι κάποια μεγάλη, υπεράνθρωπη πράξη, είναι απλώς μια σειρά από μικράβήματα που απλώς συνεχίζεις να κάνεις.
2. Να είσαι πρόθυμος να αποτύχεις
Και να ξέρεις ότι θα πονέσει, στην αρχή.
Αυτή είναι μια βασική δεξιότητα όταν πρόκειται για επιμονή. Μερικές μέρες απλά δεν τα πας τόσο καλά, διανοητικά, σωματικά, συναισθηματικά, πνευματικά και εξωτερικά. Μερικές μέρες, τα κομμάτια του πάζλ δεν ταιριάζουν. Μερικές φορές, τα πράγματα πάνε στραβά. Έρχονται άσχημα νέα, δοκιμάσατε κάτι και δεν πέτυχε ή απλά δεν φαίνεται να βρίσκεις το κέφι σου. Μπορείς να κουνήσεις τη γροθιά σου στον ουρανό και να πεις: «Γιατί εγώ;!».
Λοιπόν, δεν ξέρω «γιατί εσύ». Αλλά, αν σε κάνει να νιώσεις καλύτερα, συμβαίνει και σε μένα! Η κατανόηση αυτού με βοηθά πραγματικά να συνεχίσω σε δύσκολες στιγμές. Μαθαίνω να μην παίρνω προσωπικά τις αποτυχίες. Αν το πάρω προσωπικά, χτυπάει όλο και πιο βαθιά. Γίνεται βαρύτερο φορτίο για να το κουβαλάω που με αποτρέπει από το να προσπαθήσω ξανά. Και έτσι, με κάνει πιο πιθανό να τα παρατήσω.
Αν μπορούμε να δούμε τα πράγματα αντικειμενικά και να συνειδητοποιήσουμε ότι υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που υποφέρουν παρόμοια πράγματα, μπορούμε να το
αποπροσωποποιήσουμε. Μπορούμε στη συνέχεια να διατηρήσουμε την ενέργειά μας και να τη χρησιμοποιήσουμε για να προχωρήσουμε μπροστά, αντί να τη σπαταλήσουμε προσπαθώντας να επεξεργαστούμε όλο αυτόν τον εξατομικευμένο πόνο.
Επίσης, διαπιστώνω ότι όσο περισσότερο μαθαίνω να χειρίζομαι τις αποτυχίες, τόσο πιο εύκολα θα τις ξεπεράσω την επόμενη φορά. Χρησιμοποιώ τα εργαλεία προσωπικής μου ανάπτυξης για να με βοηθήσουν και παίρνω τα μαθήματα από κάθε παραπάτημα. Στη συνέχεια, όταν εμφανιστεί η επόμενη παρόμοια αποτυχία, μπορώ να το ξεπεράσω πολύ πιο γρήγορα επειδή έχω εμπειρία και εξάσκηση. Αυτό που με κρατούσε κάτω για μια εβδομάδα ή μήνα, τώρα διαρκεί μόνο μια ή δύο μέρες. Αυτό που με έριχνε κάτω παλιά, τώρα απλά με γαργαλάει λίγο. Και έτσι, είναι πολύ πιο εύκολο για μένα να συνεχίσω.
3. Να είσαι πρόθυμος να μάθεις και να αναπτυχθείς
Ο λόγος που πολλοί άνθρωποι τα παρατάνε πολύ νωρίς είναι ότι δυστυχώς, δεν είναι πρόθυμοι να μάθουν και να αναπτυχθούν. Όταν αποτυγχάνουν, νομίζουν ότι έκαναν ό,τι μπορούσαν, το έκαναν σωστά και αυτό είναι. Δεν χρειάζεται να αλλάξουν. Είναι ο κόσμος εκεί έξω που έχει το πρόβλημα. Και ίσως απλά δεν είναι γραφτό να είναι έτσι, μπορεί επίσης να τα παρατήσουν.
Η πραγματικότητα είναι ότι η ανάπτυξη και η αλλαγή είναι κρίσιμες για την επιτυχία. Δεν μπορούμε να μείνουμε όπως είμαστε. Πρέπει να προσαρμοστούμε και να εξελιχθούμε, εσωτερικά και εξωτερικά, σε όλους τους τομείς της ζωής. Πρέπει να είμαστε ευέλικτοι, πρέπει να δοκιμάζουμε νέα πράγματα, να ξεφύγουμε από παλιές συνήθειες και μοτίβα, να πειραματιστούμε, να βγούμε από τις ζώνες άνεσής μας και ούτω καθεξής – μέχρι να φτάσουμε τους στόχους μας. Το να μην τα παρατάς δεν σημαίνει απλώς να κάνεις το ίδιο πράγμα ξανά και ξανά μέχρι να λειτουργήσει. Σημαίνει να κάνεις διαφορετικά πράγματα, νέα πράγματα μέχρι να λειτουργήσει. Εάν δεν είσαι πρόθυμος να αλλάξεις και να δοκιμάσεις αυτά τα νέα πράγματα, αναπόφευκτα θα τα παρατήσεις πολύ σύντομα.
Ελπίζω ότι αυτό σου έδωσε μερικές ιδέες για το πώς μπορείς να συνεχίσεις, ειδικά σε περιόδους προσωπικής μάχης. Θα πρέπει να κλείσω με μια σημαντική σημείωση – μερικές φορές πρέπει να τα παρατήσουμε! Μπορεί να βαδίζουμε σε λάθος μονοπάτι, να κάνουμε το λάθος πράγμα ή να κρατάμε κάτι που απλά δεν πρόκειται να λειτουργήσει. Σε αυτές τις περιπτώσεις, πρέπει να είμαστε σοφοί και να γνωρίζουμε ότι είναι καιρός να τα παρατήσουμε. Μην το ξεχνάς αυτό. Είναι πραγματικά σημαντικό. Αλλά επίσης, μην το χρησιμοποιείς ως δικαιολογία για να σταματήσεις να επιμένεις σε πράγματα που σου ταιριάζουν, αλλά τυχαίνει να είναι πολύ δύσκολα! Σε αυτές τις περιπτώσεις, επιστρέφω στο αρχικό μου μήνυμα: μην τα παρατάς!
