Ποιος δεν έχει δοκιμάσει αυτό το υπέροχο ζουμερό φρούτο του καλοκαιριού που δεν είναι άλλο από το καΐσι ή αλλιώς βερίκοκο; Σίγουρα όποιος δεν το δοκίμασε δεν ξέρει τι χάνει και όποιος το δοκίμασε ξέρει καλά τι θα πει “νοστιμιά και γλύκα!”.

Είναι τα φρούτα που γλυκαίνουν τα καλοκαίρια μας και δίνουν περισσότερο άρωμα στην ζωή μας. Είναι τα φρούτα που παράγονται σε πολύ μεγάλες ποσότητες στο χωριό της Χαλκιδικής, την Πορταριά! Αυτά που γίνονται και μελένια γλυκά του κουταλιού, πεντανόστιμες μαρμελάδες, αρωματικοί χυμοί, νόστιμες κομπόστες κ.α.

Για όσους δεν γνωρίζουν η κύρια ενασχόληση των κατοίκων του χωριού είναι η καλλιέργεια της βερικοκιάς, και το χωριό φημίζεται, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό για τα υπερπρώιμα «βερίκοκα Πορταριάς», τα οποία είναι πεντανόστιμα και ζουμερά!

Η Πορταριά παράγει 10 με 12 χιλιάδες τόνους βερίκοκα κάθε χρόνο από τα οποία μεγάλες ποσότητες εξάγει σε πολλές χώρες του εξωτερικού. Τα βερίκοκα Πορταριάς διακρίνονται κατά πολύ για την ποιότητά τους, τη νοστιμιά τους και το υπέροχο ελκυστικό χρώμα και άρωμά τους.

Όπως λέει στο XalkidikiPolitiki ο Πορταριανός παραγωγός Γιώργος που ασχολείται εδώ και μία πενταετία με την καλλιέργεια των βερίκοκων, χρειάζεται κόπος και συστηματική δουλειά για να φτάσουν τα δέντρα στο επιθυμητό αποτέλεσμα και βέβαια να διατηρηθούν: «Κάθε δουλειά έχει τις δυσκολίες της. Έτσι και η παραγωγή των καϊσιών. Χρειάζεται κόπος, τρόπος, μεράκι και δουλειά. Ένα δέντρο για να δώσει καρπό και να βγάλει τα έξοδά του χρειάζεται 3 χρόνια από την στιγμή που θα φυτευτεί. Ύστερα, από τον πέμπτο χρόνο και μετά έχει μία καλή παραγωγή. Μία ώριμη βερικοκιά για παράδειγμα μπορεί να αποδώσει από 70 έως και 150 κιλά βερίκοκα τον χρόνο», σημειώνει ο κ. Καρακώστας.

«Τα καλλιεργούμε όλο τον χρόνο. Με ποτίσματα, κλαδέματα, λίπανση, ψεκασμούς, φύτευση, αραιώματα κ.α. Χρειάζονται θρέψη για να μπορέσουν να αναπτυχθούν σωστά και να αποδώσουν την μέγιστη δυνατή ποιότητα. Γι’αυτό και δουλεύουμε όλο τον χρόνο εμείς οι παραγωγοί των βερίκοκων», λέει ο ίδιος.

Όσον αφορά την συγκομιδή των καϊσιών, σύμφωνα με τον παραγωγό γίνεται στα τέλη Μαΐου με αρχές Ιουνίου: «Από εκεί ξεκινάει όλος ο όγκος της παραγωγής. Κάποιες φορές βέβαια η παραγωγή ξεκινάει και νωρίτερα από τα τέλη Μαΐου, αναλόγως πάντα με τις ποικίλες που έχει ο καθένας μας και το στάδιο ανάπτυξης των καϊσιών», αναφέρει.

Ο κ. Καρακώστας έχει γύρω στα 3.000 δέντρα βερικοκιάς και καλλιεργεί τις ποικιλίες “τύρινθος” και “μπεμπέκου” όπως και οι περισσότεροι παραγωγοί στην Πορταριά: «Τα τελευταία χρόνια πέρα από την ποικιλία “τύρινθος” και “μπεμπέκου” αρχίζουν να εμφανίζονται και άλλες ποικιλίες, όπως τα “υβρίδια”, του “πόρου” και διάφορες άλλες…», εξηγεί.

Την συγκομιδή του ο κ. Καρακώστας την δίνει στους εμπόρους, οι οποίοι πηγαίνουν στην Πορταριά και φορτώνουν τα αυτοκίνητα τους με τα καΐσια. Άλλοι τα δίνουν στο εξωτερικό, άλλοι τα προμηθεύουν στην λαχαναγορά, άλλοι σε λαϊκές αγορές και πάει λέγοντας: «Περισσότερο τα καίσια φεύγουν για εξαγωγή, κυρίως σε Βαλκάνια και Γερμανία. Από τη στιγμή που θα μαζέψουμε τον καρπό, ο έμπορος θα έρθει στο χωριό για να φορτώσει προμηθευτεί και να φύγει», αναφέρει ο παραγωγός από την Πορταριά.

Πάντως σύμφωνα με τον ίδιο τα τελευταία χρόνια οι παραγωγοί δυσκολεύονται για να τα βγάλουν πέρα και να ζήσουν αξιοπρεπώς: «Οι τιμές του προϊόντος τα τελευταία χρόνια δεν είναι πολύ καλές. Τα έξοδά μας έχουν αυξηθεί σημαντικά (λιπάσματα, φάρμακα) και σε συνδυασμό με το κόστος της ενέργειας, η κατάσταση είναι δύσκολη. Τα βγάζουμε πέρα ίσα ίσα δυστυχώς», καταλήγει ελπίζοντας η φετινή χρονιά να είναι καλύτερη από την περσινή σε όλους τους τομείς!