Τα κελυφωτά φιστίκια δεν είναι μόνο νόστιμα αλλά και εξαιρετικά υγιεινά. Αυτοί οι βρώσιμοι σπόροι περιέχουν υγιή λίπη και αποτελούν καλή πηγή πρωτεΐνης, φυτικών ινών και αντιοξειδωτικών. Συμβάλουν στη μείωση της χοληστερόλης και προστατεύουν από τη γήρανση.

Το κελυφωτό φιστίκι, με αυτή την ιδιαίτερη γεύση και το μοναδικό πράσινο χρώμα εδώ και πάρα πολλά χρόνια καλλιεργείται και στον νομό της Χαλκιδικής, ιδιαίτερα στο χωριό της Ολύνθου, όπου πολλοί παραγωγοί πίστεψαν σε αυτή την καλλιέργεια και την ανέπτυξαν περεταίρω.

Σύμφωνα με τον Γιώργο Σαραντόγλου, παραγωγό του κελυφωτού φιστικιού στην Όλυνθο, η καλλιέργεια αυτή στο χωριό του (Όλυνθος) ξεκίνησε πριν από πάρα πολλά χρόνια, γύρω στο 1960 και επίσημη ονομασία της είναι “ελληνικό κελυφωτό φιστίκι”.

Ο κ. Σαραντόγλου που έχει στην κατοχή του 740 δέντρα, αναφέρει πως «η μέση παραγωγή αυτών των δέντρων αγγίζει περίπου τους 5 τόνους ετησίως».

Σχετικά με την συγκομιδή ο παραγωγός από την Όλυνθο σημειώνει πως ξεκινάει το μήνα Αύγουστο και η διάρκεια της (συγκομιδής) προσδιορίζεται περίπου στις 2-3 εβδομάδες.

«Ο ραβδισμός ή το τίναγμα των δέντρων με βέργες είναι από τους πιο γνωστούς τρόπους μαζέματος. Το επόμενο βήμα είναι να γίνει διαχωρισμός των σπασμένων καρπών και των φύλλων που έχουν πέσει στο πανί. Αμέσως μετά τη διαλογή τα φιστίκια πρέπει να αποφλοιωθούν, διαφορετικά μαυρίζουν. Η αποφλοίωση γίνεται με ειδικό μηχάνημα και απομακρύνεται με νερό. Στη συνέχεια το καθαρισμένο φιστίκι πέφτει σε νερό ενώ οι κούφιου καρποί απομακρύνονται. Οι δε γεμάτοι απλώνονται στον ήλιο ή τοποθετούνται σε ειδικό ξηραντήριο για ξήρανση. Η αποξήρανση στον ήλιο διαρκεί 4-5 ηλιόλουστες μέρες ενώ ξηραντήριο χρειάζονται 6-7 ημέρες σε βαθμούς που αγγίζουν τους 65 βαθμούς Κελσίου. Η αποξήρανση θεωρείται ικανοποιητική όταν η ψίχα σπάει στα δυο. Στην συνέχεια οι καρποί με ειδικό μηχάνημα διαχωρίζονται σε ανοιχτοί ή κλειστοί», περιγράφει ο κ. Σαραντόγλου για την διαδικασία της συγκομιδής.

Για τις σωστές συνθήκες ανάπτυξης της φιστικιάς ο ίδιος υπογραμμίζει: «Για να αναπτυχθεί σωστά το δέντρο χρειάζεται ένα σχετικά κρύο χειμώνα και ένα ζεστό καλοκαίρι.  Η υγρασία κατά την περίοδο της άνοιξης δημιουργεί προβλήματα στην ανθοφορία και οδηγεί σε μειωμένη παραγωγή. Η κακοκαιρία επίσης, κατά την περίοδο ωρίμανσης του καρπού και της συγκομιδής προκαλεί ασθένειες και υποβάθμιση του καρπού. Λόγω του πλούσιου ριζικού συστήματος η φιστικιά αντέχει στην ξηρασία, ωστόσο η διαδικασία του ποτίσματος είναι απαραίτητη, καθώς συμβάλει στην ανάπτυξη και στη μεγαλύτερη παραγωγή του καρπού».

Η περίοδος φύτευσης, κατά τον παραπάνω γίνεται το μήνα Φεβρουάριο με Μάρτιο και τα δέντρα μπορούν να φυτευτούν στους περισσότερους τύπους εδαφών.

Για την απόδοση του δέντρου ο κ.  Σαραντόγλου αναφέρει χαρακτηριστικά πως «η καλλιέργεια της φιστικιάς μπαίνει σε καρποφορία μετά τον 5ο χρόνο από τη φύτευση, αλλά δίνει πλήρη παραγωγή μετά τον 10ο χρόνο και από εκείνη τη στιγμή μπορεί ο παραγωγός να έχει κάποια έσοδα!».

Η παραγωγή διοχετεύεται σε εμπόρους, είτε ο καρπός είναι ανοιχτός είτε κλειστός, όμως όπως ο ίδιος λέει «απαραίτητο βήμα είναι να δίνονται καθαρισμένα και στεγνά».

Πάντως η διαφορά του κλειστού φιστικιού με το ανοιχτό παίζει ρόλο στην τιμή, ενώ πολύ ανεβασμένη είναι και η τιμή της ψίχας. Συνήθως το κλειστό φιστίκι χρησιμοποιείται στη ζαχαροπλαστική ενώ το ανοιχτό προωθείται στους εμπόρους, οι οποίοι με την σειρά τους το προωθούν στην εγχώρια αγορά, καθώς και σε διάφορες χώρες του εξωτερικού όπως είναι η Γερμανία και η Ιταλία.

Όσον αφορά τις τιμές του προϊόντος ο παραγωγός από την Όλυνθο τονίζει: «Η τιμή διαφέρει, ανάλογα με το χρόνο. Όταν η παραγωγή μειώνεται, αυξάνεται η τιμή του προϊόντος. Ποτέ δεν είναι στάνταρ».

Όσον αφορά τη φετινή παραγωγή ο κ. Σαραντόγλου δηλώνει απογοητευμένος, μιας και όπως λέει δεν ήταν η επιθυμητή, πράγμα που μπορεί να οφείλεται στο ότι η συγκεκριμένη καλλιέργεια καρπίζει έντονα ανά χρόνο. Ωστόσο ο ίδιος καταλήγει λέγοντας πως «Είναι πράγματι μια ακριβή καλλιέργεια η οποία όμως, μετά το πέρας δέκα χρόνων φύτευσης, αποδίδει κέρδη στον παραγωγό που σε μία καλή χρονιά η παραγωγή μπορεί και να φτάσει τους 10 τόνους!».