Αρνητική πρωτιά καταγράφει η Ελλάδα στον τομέα της υγείας, σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της Eurostat για το 2024. Συνολικά, το 21,9% των πολιτών άνω των 16 ετών που χρειάστηκαν ιατρική εξέταση ή θεραπεία δεν κατάφεραν να την λάβουν, κυρίως λόγω υψηλού κόστους, μεγάλων λιστών αναμονής ή απόστασης από τους παρόχους.

Σύμφωνα με την ανάλυση, οι πιο συχνοί λόγοι για την αδυναμία πρόσβασης στην περίθαλψη είναι οιλίστες αναμονής (1,4% του συνολικού πληθυσμού στην ΕΕ), το υψηλό κόστος (1,0%), ενώ ακολουθούν η αναμονή για να δει κανείς αν το πρόβλημα θα λυθεί μόνο του (0,4%), η έλλειψη χρόνου (0,3%), ο φόβος, η άγνοια για καλό γιατρό ή η απόσταση (όλα σε ποσοστά γύρω στο 0,1%).

Οι λίστες αναμονής ήταν η πιο συχνή αιτία στη Γερμανία, Εσθονία, Ιρλανδία, Ισπανία, Λετονία, Λιθουανία, Αυστρία, Πολωνία, Σλοβενία, Σλοβακία, Φινλανδία και Σουηδία. Στην Πορτογαλία εξίσου κοινή ήταν και το υψηλό κόστος, ενώ στην Ολλανδία και στην Ουγγαρία συνδυαζόταν με την επιλογή να περιμένει κανείς αν το πρόβλημα βελτιωθεί από μόνο του.

Ηλικιακές και κοινωνικές ανισότητες

Η έκθεση έδειξε πως οι μεγαλύτερες ηλικίες επηρεάζονται δυσανάλογα:

  • 1,9% των πολιτών 16 έως 44 ετών στην ΕΕ δηλώνουν ανικανοποίητες ανάγκες λόγω κόστους, απόστασης ή λιστών αναμονής
  • το ποσοστό ανεβαίνει στο 2,6% για την ομάδα 45 έως 64 ετών, και
  • φτάνει στο 3,3% για τους άνω των 65.

Στην Ελλάδα καταγράφηκε η πιο έντονη διαφορά: το ποσοστό στους ηλικιωμένους (65+) είναι 24,3 ποσοστιαίες μονάδες υψηλότερο από τους νέους (16-44).

Αξίζει να σημειωθεί ότι το πρόβλημα συνδέεται στενά και με το εισόδημα. Στο χαμηλότερο 20% του πληθυσμού, 2,1% δηλώνει αδυναμία πρόσβασης λόγω κόστους, στη μεσαία κατηγορία το ποσοστό πέφτει στο 0,8%, ενώ στους πιο εύπορους μόλις στο 0,2%.

Παρόμοια εικόνα παρατηρείται και σε σχέση με την εκπαίδευση, όπου 3,3% των πολιτών με δευτεροβάθμια εκπαίδευση ανέφεραν εμπόδια, έναντι 2,2% με ανώτερη δευτεροβάθμια, και 1,9% με τριτοβάθμια εκπαίδευση.

Ιδιαίτερη ανησυχία προκαλεί η συσχέτιση των οικονομικών προβλημάτων με την πρόσβαση στην υγεία. Συγκεκριμένα, στην ΕΕ, το 6% όσων βρίσκονται σε κίνδυνο φτώχειας ανέφεραν ανικανοποίητες ιατρικές ανάγκες, έναντι 3,2% του υπόλοιπου πληθυσμού. Η Ελλάδα και η Ρουμανία καταγράφουν τις μεγαλύτερες διαφορές: στη χώρα μας η διαφορά φτάνει τις 12,7 ποσοστιαίες μονάδες, ενώ στη Ρουμανία τις 10,7.

ygeiamou