Καλλιέργειες πέρα από τις συνηθισμένες αναζητούν πολλοί αγρότες ανά την ελληνική επικράτεια. Καλλιέργειες εναλλακτικές, μέσω των οποίων θα μπορέσουν να βγάλουν τα προς το ζην, να μειώσουν το τεράστιο κόστος παραγωγής που ταλαιπωρούν πολλές από τις παραδοσιακές καλλιέργειες, και παράλληλα θα τους δώσουν τη δυνατότητα να αναπτύξουν τις επιχειρήσεις τους.
Μια από αυτές είναι και η λεβάντα. Πρόκειται για μια θαμνώδη καλλιέργεια, καθώς το φυτό αναπτύσσεται έως και 80 εκατοστά με στενά γκριζοπράσινα φύλλα και με ανθοφόρους βλαστούς να καταλήγουν σε ταξιανθία τύπου στάχεος με λιλά ανθάκια.
Στη λεκάνη της Μεσογείου παράδοση στην καλλιέργεια λεβάντας έχει η Ιταλία, η Ισπανία αλλά και η Γαλλία, ενώ δυναμικά έχουν μπει, σε παγκόσμιο επίπεδο, οι Ηνωμένες Πολιτείες, ο Καναδάς, η Ιαπωνία, η Αυστραλία καθώς και η Βουλγαρία, ενώ με δειλά βήματα ακολουθεί και η Ρουμανία.
Πολλά είναι τα είδη λεβάντας που μπορούν να καλλιεργηθούν, ωστόσο πιο διαδεδομένο και πιο μυρωδάτη ποικιλία είναι η στενόφυλλη λεβάντα (Lavandula angustifolia) από την οποία παράγεται και το καλύτερης ποιότητας αιθέριο έλαιο.
Εδάφη όπως τα ελαφρά χαλικώδη και τα ασβεστώδη θεωρούνται τα πιο κατάλληλα για αυτού του είδους την καλλιέργεια, ενώ αντίθετα, τα πολύ αργιλώδη, τα αμμώδη και λεπτής υφής εδάφη, όπως και τα κακώς αποστραγγιζόμενα θεωρούνται ακατάλληλα. Επίσης, σημαντικό ρόλο παίζει και το pH του εδάφους, το οποίο πρέπει να κυμαίνεται από 5,8 – 8,3.