Το αρχαίο ελληνικό “λάγανον”, μια πλακωτή ζύμη που παρασκευάζεται από αλεύρι και νερό και σηματοδοτεί την έναρξη της νηστείας της Μεγάλης Σαρακοστής, έδωσε το όνομά του στη σημερινή Λαγάνα, που παρασκευάζεται μόνο μια φορά τον χρόνο, την Καθαρά Δευτέρα.
Η ιστορία της λαγάνας διατρέχει όλη τη διατροφική παράδοση από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα. Ο Αριστοφάνης στις “Εκκλησιάζουσες” λέει “Λαγάνα πέττεται”, ενώ ο Οράτιος στα κείμενά του, αναφέρει τη λαγάνα ως “Το γλύκισμα των φτωχών”.
Η λαγάνα είναι άζυμος άρτος, που σημαίνει ότι παρασκευάζεται χωρίς προζύμι και φαίνεται ότι χρησιμοποιήθηκε από τους Ισραηλίτες κατά τη νύχτα της Εξόδου τους από την Αίγυπτο, υπό την καθοδήγηση του Μωυσή. Έκτοτε, επιβαλλόταν από το Μωσαϊκό Νόμο για όλες τις ημέρες της εορτής του Πάσχα, μέχρι που ο Χριστός στο τελευταίο του Πάσχα ευλόγησε τον ένζυμο άρτο.
Φέτος η τιμή της φτάνει ως και τα 3.30 ευρώ, καθώς μπήκε πλαφόν από τη δήλωση του Υπουργού Ανάπτυξης Α. Γεωργιάδης, που είπε χαρακτηριστικά ότι δεν νοείται λαγάνα πάνω από αυτή την τιμή. Από την πλευρά τους οι αρτοποιοί δικαιολογούν την υψηλή τιμή καθώς πρόκειται για χειροποίητο προϊόν εξ’ ολοκλήρου.
